.

Από τη “Δημοκρατία της Βαϊμάρης”… στη “Δημοκρατία της Κουμουνδούρου”

Για τον έμπειρο και περπατημένο αναγνώστη, ο τίτλος του άρθρου είναι ίσως, επιθετικός, αλλά, θα πρότεινα, να μη βιαστεί... Δεν πρόκειται, όπως μπορεί να νόμισε, για μια απόπειρα αλίευσης ιστορικών αναλογιών, που θα ήταν και έωλη και εσφαλμένη,
Κάποιοι, επικαλούνται την περίφημη Δημοκρατία, αυτή, για να μας εξηγήσουν τι συμβαίνει σήμερα στη χώρα ή για να μας προειδοποιήσουν για όσα πρόκειται να συμβούν?
Πλήθος δημοσίων προσώπων και απλών πολιτών, που εκφράζουν την άποψή τους, διαπιστώνουν, με βεβαιότητα, ότι, ως κράτος, έχουμε πράξει τα πάντα προκειμένου να οδεύσουμε, όσο πιο κοντά γίνεται σε αυτό που δημιούργησε τη Βαϊμάρη, αλλά, και στ’ άλλα, που, προέκυψαν από την εγκαθίδρυσή της...
Πάντως, συνειδητοποιώ, διαβάζοντάς το, πως, κάλλιστα, ο τίτλος του άρθρου αυτού, θα μπορούσε να είναι… “Βασανίζοντας το παρελθόν, για να αλυσοδεθεί το μέλλον”…!!!
Δημοκρατία της Βαϊμάρης, είναι ο ιστορικός και πολιτικός όρος που επικράτησε στη σύγχρονη διεθνή βιβλιογραφία για την ονομασία του πολιτεύματος της Γερμανίας από το 1919 έως την άνοδο στην εξουσία της Ναζιστικής Γερμανίας και του Χίτλερ...
Η Δημοκρατία της Βαϊμάρης ήταν το πρώτο δημοκρατικό πολίτευμα στην ιστορία της Γερμανίας. Γεννήθηκε από την ήττα της αυτοκρατορικής Γερμανίας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και πέθανε, άδοξα, με την άνοδο του Ναζισμού. Δέσμιος της αντίληψης ότι για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης που μάστιζε τότε τη Γερμανία δεν υπήρχε άλλος δρόμος από την περιστολή των δημοσίων δαπανών, τη μείωση των μισθών, των συντάξεων και των κοινωνικών παροχών, ένας συμφυρμός κομμάτων, με κορμό τη Σοσιαλδημοκρατία, συμμάχησε με το ''βαθύ κράτος'' και τα κόμματα της άλλης όχθης. Έγινε εταίρος των πολιτικών εκπροσώπων του Μεγάλου Κεφαλαίου και των στρατοκρατών, σ' έναν μεγάλο κυβερνητικό συνασπισμό…
Η Δημοκρατία της Βαϊμάρης αποτέλεσε έργο μετριοπαθών πολιτικών δυνάμεων, όπως, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, το Κεντρώο Κόμμα, και οι Φιλελεύθεροι.
Αντιμετώπισε την κεκαλυμμένη ή, ακόμα και την απροκάλυπτη εχθρότητα των άκρων, όπως οι Ναζί, οι Συντηρητικοί Εθνικιστές, και οι Κομμουνιστές, και κλήθηκε να διαχειριστεί μια πρωτοφανή οικονομική κρίση υπό έναν ασφυκτικό διεθνή έλεγχο, που έπνιγε τη χώρα και τους πολίτες της Γερμανίας.
Μήπως, αύτη η εισαγωγή, προκαλεί, έστω και λίγο, τις σκέψεις σας, προς λογικούς συνειρμούς, για την κατάσταση που βιώνουμε σήμερα, με τη "Δημοκρατία της Κουμουνδούρου"?
Το ερώτημα, όμως, παραμένει! Η πτώση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και η άνοδος του ναζισμού ήταν αναπόφευκτη?
Η Άνοδος των "Αχρείων", τον 21ο αιώνα στην Ελλάδα και η αναπόφευκτη Πτώση τους, θα πραγματοποιηθεί ήρεμα, η θα συμβούν ανάλογα γεγονότα, ειδικά, όταν, οι ενδείξεις που βιώνουμε, συνδυαστούν με την παγκόσμια άνοδο της Ακροδεξιάς?
Μάλλον, για τη χώρα μας, τα πράγματα είναι, αυτή τη χρονική στιγμή, σχετικά περίπλοκα, αν αναλογιστεί κανείς, πως είμαστε περικυκλωμένοι από "μη φίλους" που ποτέ δεν εγκατέλειψαν τις αλυτρωτικές τους σκέψεις, και εάν σε αυτό προσθέσουμε και τις εκατοντάδες χιλιάδες των μουσουλμάνων που βρίσκονται πάνω στις τουρκικές βάρκες και αναμένουν το πράσινο φως για την απόβαση!!!
Η Ευρώπη, σίγουρα, δεν είναι ούτε δυνατή ούτε αποφασισμένη να μας σώσει, και έτσι, άπλα... προετοιμάζεται για τον "άλλο ρόλο της Ελλάδος"...
.
Τι κοινό έχουν οι δημόσιες τοποθετήσεις στελεχών του Σύριζα, με τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης?
Έχουν επικαλεστεί την περίφημη Δημοκρατία για να μας εξηγήσουν τι συμβαίνει σήμερα στη χώρα ή για να μας προειδοποιήσουν για όσα πρόκειται να συμβούν?
Και φυσικά δεν είναι οι μόνοι. Πλήθος προσώπων, που διατυπώνουν δημοσίως την άποψή τους, και απλών πολιτών διαπιστώνουν με βεβαιότητα ότι έχουμε κάνει, ως χώρα, τα πάντα για να οδεύσουμε, όσο πιο κοντά γίνεται σε αυτό που δημιούργησε τη Βαϊμάρη, και στ’ άλλα, που, προέκυψαν από εκείνη...
Τι σημαίνει αυτή η διαπίστωση? Και πολλά και τίποτα. Είναι μάλλον ένα είδος κοινοτοπίας στον δημόσιο λόγο της κρίσης.. ένας πολιτικός λόγος, δηλαδή, που χαρακτηρίζεται από την παντελή έλλειψη πρωτοτυπίας.
Στις περισσότερες περιπτώσεις αναφέρεται στην περίφημη “θεωρία των δύο άκρων”, όπως, και εκφράζει μια βαθειά ανησυχία για τα φαινόμενα βίας και έτσι, καταλήγει, συνήθως, στην επίσης κοινότοπη, και εν τέλει απολίτικη καταδίκη της βίας "απ' όπου και αν, αυτή, προέρχεται"...
Γιατί άραγε μια κοινωνία, όπως η δίκη μας, επιλέγει μια ξένη ιστορική αναλογία για να ταυτιστεί και να κατανοήσει το παρόν της, ενώ η Εθνική Ιστορία και οι “σκοτεινές πτυχές” της, δεν γίνονται αντικείμενο μιας εκ νέου επεξεργασίας και αναδιαμόρφωσης?
Γιατί μας ελκύει, τόσο πολύ η Βαϊμάρη ως πιθανή ταύτιση, τη στιγμή που η χώρα γνώρισε στον περασμένο, μόλις, αιώνα δύο οδυνηρούς αδελφοκτόνους διχασμούς και τη βία που αυτοί και εξέθρεψαν και εξαπέλυσαν, καθώς και μια σειρά αυταρχικών καθεστώτων με ότι αυτά συνεπάγονται για την πολιτική της κουλτούρα; Μήπως εν τέλει η «Βαϊμάρη» συνιστά μια υπεκφυγή... η μήπως, οδεύουμε χωρίς να το έχουμε συνειδητοποιήσει, προς ένα τρίτο διχασμό?
Από την άλλη, η εύκολη ανάλυση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης παραγνωρίζει ότι αυτή δεν είναι μια μόνον, απλή υπόθεση των άκρων. Αν ήταν μόνο αυτό η σημασία της θα ήταν, πολύ, υποδεέστερη. Ίσως αυτό που αντιπροσωπεύει να είναι ακριβώς το αντίθετο απ' ότι αφήνει να εννοηθεί η κοινότοπη επίκλησή της, δηλαδή η διάχυση της ιδεολογίας, των αξιών και των πρακτικών των άκρων στον ευρύτερο κοινωνικό ιστό και στην ίδια την κοινωνία....
Το πρόβλημα με τη ναζιστική ιδεολογία είναι ότι κατάφερε να ξεφύγει από τα όρια μιας μικρής, περιθωριακής ομάδας και να διαποτίσει και να εξασφαλίσει ανοχή στο σύνολο της κοινωνίας, στους μικροαστούς και στη μεσαία τάξη. Τώρα σε εμάς, εδώ στην Ελλάδα, ... αντιστράφηκαν και οι όροι και οι αναλογίες,.. και μπερδευτήκαμε…
Στη δική μας περίπτωση τα επιχειρήματα που επιστρατεύονται στη συζήτηση περί άκρων και Βαϊμάρης αναδεικνύουν την ανησυχητική αυταρέσκεια της κυβέρνησης, με τη στερεότυπη επανάληψη ότι η βία, ο αυταρχισμός, και η μισαλλοδοξία είναι πάντοτε υπόθεση των άκρων και ως άκρα, θεωρούν μόνο τη Χρυσή Αυγή, παραγνωρίζοντας το γεγονός, πως, ο συγκάτοικός της στην εξουσία αποτελεί, μαζί με τη Χρυσή Αυγή, τον ορισμό της ακροδεξιάς. Επίσης, σκόπιμα αποσιωπά, πως το Δεκέμβριο του 2008, όταν, σε μία νέα εκδοχή της Reichskristallnach (Νύχτα των Κρυστάλλων), οι φανατισμένοι και διψασμένοι για καταστροφές, εμπρησμούς και αίμα, κουκουλοφόροι οπαδοί του ΣυΡιΖα, κατέστρεψαν, και λεηλάτησαν, όχι μόνο την Αθήνα, αλλά και τις μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδος, καίγοντας ζωντανούς εργαζόμενους, μέσα στο χώρο εργασίας τους, που είχαν εγκλωβιστεί, με τους βουλευτές του ΣυΡιΖα, τότε, να τους βάζουν πλάτη και να ακυρώνουν τις συλλήψεις…
(Η Νύχτα των Κρυστάλλων, αποτελεί το πρώτο μαζικό πογκρόμ εναντίον των Εβραίων στη Γερμανία. Συνέβη τη νύχτα της 9ης Νοεμβρίου 1938 ως τις πρώτες πρωινές ώρες της επόμενης μέρας και ήταν η πρώτη ένδειξη για το τι θα ακολουθούσε αργότερα με το εβραϊκό ολοκαύτωμα. Ονομάστηκε «νύχτα των κρυστάλλων», επειδή οι Ναζί ξέσπασαν πάνω στις ιδιοκτησίες των Εβραίων, σπάζοντας τις βιτρίνες πολλών καταστημάτων τους και βάζοντας φωτιά. Όλα ξεκίνησαν δύο μέρες νωρίτερα, όταν ένας γερμανοεβραίος, σκότωσε στο Παρίσι τον γραμματέα της γερμανικής πρεσβεία.. Ο φόνος του γερμανού διπλωμάτη χρησιμοποιήθηκε ως δικαιολογία για τις επιθέσεις που εκδηλώθηκαν εναντίον των Εβραίων σε όλη τη Γερμανία. Φαινομενικά, οι επιθέσεις αυτές ήταν αυθόρμητες, αλλά στην πραγματικότητα “ενορχηστρώθηκαν” από τη ναζιστική κυβέρνηση).
Μήπως, διακρίνετε κάποιες ομοιότητες, σε σχέση με την αποφράδα, εκείνη, νύχτα, του Δεκεμβρίου του 2008?
Η δύναμη, όμως, και η επικινδυνότητα αυτών των φαινομένων είναι ότι δεν περιορίζονται στα άκρα, αλλά κατορθώνουν να αποσπάσουν την ανοχή και ενδιάμεσων χώρων.
Για χώρα η οποία μεταμορφώνεται αργά αλλά σταθερά στην επόμενη Δημοκρατία της Βαϊμάρης κάνουν λόγο οι Financial Times του Λονδίνου, αναφερόμενοι… στην Ελλάδα, όπου αναφέρεται ότι η σύνθεση της ελληνικής Βουλής η οποία προέκυψε από τις εκλογές της 2015, είναι ίσως η χειρότερη στη σύγχρονη ελληνική ιστορία.
Νεοναζί, σταλινικοί και μαοϊκοί μαζί με ριζοσπάστες αριστερούς, λαϊκιστές αγνώστου ιδεολογίας και πολυάριθμοι υπερασπιστές παρανοϊκών θεωριών εισήλθαν στο κοινοβούλιο, αναφέρει το άρθρο,
Μετά τις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου του 2014, η Ελλάδα ήταν η ευρωπαϊκή χώρα που συγκέντρωσε τις περισσότερες δυσοίωνες προβλέψεις αναφορικά με το μέλλον της. Παρόλο που και σε άλλες χώρες της Ευρώπης τα ακροδεξιά κόμματα σημείωσαν αντίστοιχα υψηλές εκλογικές επιδόσεις, το ποσοστό της Χρυσής Αυγής προκάλεσε έκπληξη και ανησυχία. Ορδές δημοσιογράφων και σχολιαστών κατέφθασαν στην Αθήνα, επιχειρώντας να εξηγήσουν το φαινόμενο. Οι περισσότεροι από αυτούς περιορίστηκαν σε ρητορικά ερωτήματα ενώ αυτοαποκαλούμενοι “ειδικοί” από κάθε γωνιά του πλανήτη ανέτρεξαν στο αναπόφευκτο τραύμα της Γερμανική Βαϊμάρης, ώστε να “αποκωδικοποιήσουν” την ελληνική πραγματικότητα. Ορισμένοι έσπευσαν να ισχυριστούν ότι η “Βαϊμάρη της Κουμουνδούρου” προδιαγράφει και το μέλλον ολόκληρης της Ευρώπης!
Η ιδέα είναι απλή: η οικονομική κρίση τροφοδοτεί την απόγνωση, η οποία με τη σειρά της οδηγεί στην ενίσχυση και την στήριξη αντιδημοκρατικών κομμάτων. Εξάλλου, δεν ήταν η “Μεγάλη Ύφεση” του 1929 που “γέννησε” τον Χίτλερ?
Αν και αυτό μέχρι κάποιο βαθμό είναι αλήθεια, ο Χίτλερ ποτέ δεν κέρδισε περισσότερο από ένα τρίτο των ψήφοφόρων και η αναρρίχηση του στην εξουσία ήταν εφικτή, απλά και μόνο, γιατί το επέτρεψε η αφελής και οπορτουνιστική συμπεριφορά του, τότε, πολιτικού κατεστημένου.
Μάλιστα, την ίδια περίοδο, στο Κραχ του 1929 δεν προκλήθηκε, σε άλλες χώρες η άνοδος ακροδεξιών κομμάτων, στην εξουσία, μέσω εκλογών. Επομένως, η Γερμανική Βαϊμάρη δεν ήταν ο κανόνας, αλλά, μάλλον, η εξαίρεση.
Είναι πράγματι δόκιμο να πούμε ότι η οικονομική κρίση και η άνοδος του ΣυΡιΖα στην εξουσία, δημιούργησε την απαραίτητη διαστρωμάτωση, για μια Ελληνική Βαϊμάρη…!!!
Τα βασικά κόμματα που στηρίζουν την φιλελεύθερη δημοκρατία στην Ελλάδα κατέληξαν να είναι μειοψηφία στη Βουλή. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι ενώ η Δημοκρατία της Βαϊμάρης ήταν μια δημοκρατία χωρίς δημοκράτες, στην περίπτωση της Ελλάδας του ΣυΡιΖΑν.Ελ., συναντάμε μια “δημοκρατία” χωρίς φιλελεύθερους δημοκράτες… μία δημοκρατία στην οποία, η υφή της, διαμορφώνεται κατά το δοκούν… σε μία δημοκρατία, που, το Σύνταγμα καταστρατηγείται, αφού και οι αναφορές σε αυτό είναι χαλκευμένες..
Υπάρχει και μια επιπλέον ομοιότητα ανάμεσα στην Γερμανική Βαϊμάρη και την Ελληνική Βαϊμάρη της Κουμουνδούρου.
Όπως ακριβώς το Κραχ του 1929 δεν οδήγησε σε μια πανευρωπαϊκή άνοδο των φασιστικών κομμάτων, έτσι και η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, δεν έχει οδηγήσει σε μια πανευρωπαϊκή έξαρση στην υποστήριξη ακροδεξιών κομμάτων, παρ’ όλο που η τάση είναι αυξητική. Πρακτικά, η Χρυσή Αυγή ήταν το μοναδικό ακροδεξιό κόμμα που διατήρησε, οριακά, την εκλογική δύναμη του, αλλά ο ΣυΡιΖα και οι Χρυσαυγίζοντες Αν.Ελ., της… σύμπραξης, κάνουν ότι περνάει απ’ τα χέρια τους για να υποστηρίξουν την αύξηση του ποσοστού της… και μάλλον, μέχρι τώρα τα καταφέρνουν καλά!.
Μάλιστα είναι αρκετά εντυπωσιακό ότι σε όλες τις υπόλοιπες χώρες στις οποίες εφαρμόστηκαν “μνήμονια” κανένα ακροδεξιό κόμμα δεν αύξησε την ισχύ του. To Εθνικό Λαϊκό Κόμμα, της Κύπρου, αδελφάκι,εξ’ αγχιστείας της Χρυσής Αυγής είναι ίσως η πιο πετυχημένη περίπτωση με το αμελητέο ποσοστό του 1.1% στις εκλογές του 2011 και με ένα 2.7% στις Ευρωεκλογές του 2014.
Αν μπορούμε να διαπιστώσουμε ένα κοινό μοτίβο στην εκλογική συμπεριφορά των χωρών που έλαβαν προγράμματα δημοσιονομικού ελέγχου για τη διάσωση τους, θα δούμε την κοινή κατάρρευση των παραδοσιακών κομμάτων, κυρίως, όμως, εκείνων της κεντροαριστεράς, αλλά και την άνοδο των δήθεν αριστερών, αλλά, ακραιφνώς, λαϊκίστικων κομμάτων. Κοντολογίς, η Ελλάδα δεν είναι η Ευρώπη, και η Ευρώπη δεν είναι η Ελλάδα. Κάτω από μία αυστηρή οπτική, η σύγχρονη Ελλάδα σε καμία περίπτωση δεν είναι ίδια με την Γερμανική Βαϊμάρη, καθώς η βασικότερη αμφισβήτηση της φιλελεύθερης δημοκρατίας προέρχεται από τους φθηνολαϊκιστές και όχι από κάποιους εξτρεμιστές… Ωστόσο, παραμένουν ορισμένες σημαντικές ομοιότητες.
Όπως ακριβώς η Γερμανική Βαϊμάρη ήταν μια δημοκρατία χωρίς δημοκράτες, έτσι και σήμερα η Ελλάδα είναι μια φιλελεύθερη δημοκρατία χωρίς φιλελεύθερους δημοκράτες. Αλλά ενώ η Γερμανική Βαϊμάρη ήταν ένα κράτος σε αέναη κρίση, η Ελλάδα έχει διανύσει σημαντικές και κάποιες περιόδους οικονομικής και πολιτικής σταθερότητας.
Ωστόσο, ποτέ στην πραγματικότητα το πολιτικό κατεστημένο δεν θεμελίωσε μια αληθινά φιλελεύθερη δημοκρατία στην Ελλάδα.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου διαμόρφωσε το Κίνημα του ΠΑΣΟΚ σε ένα αριστερό λαϊκίστικο κόμμα εξουσίας με δυναμικές πελατειακές δομές και όχι σε ένα παραδοσιακό Δυτικοευρωπαϊκό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα. Αντίστοιχα, η “παλαιά” Νέα Δημοκρατία ως tο κεντροδεξιός αντίπαλο δέος του ΠΑΣΟΚ, αντέγραψε κομμάτια της πελατειακής αντίληψης του ΠΑΣΟΚ για το κράτος, αλλά ποτέ, την λαϊκίστικη αντίληψη της πολιτικής.
Επομένως, η οικονομική κρίση που βιώνουμε, δεν ήταν εκείνη που μετέτρεψε την Ελλάδα σε μια σε μια ελλειμματική φιλελεύθερη δημοκρατία, γιατί πάντα τέτοια ήταν... απλά τώρα, το κακό παράγινε!
Η οικονομική κρίση δεν ενίσχυσε τα πολιτικά άκρα, αφού η Ελλάδα είχε πάντα μια ισχυρή παράδοση ακραίων κομμάτων με μεγάλη επιρροή.Το μοναδικό σημείο απόκλισης και αλλαγής στην τρέχουσα ελληνική πολιτική σκηνή εντοπίζεται στην αντικατάσταση του κεντροαριστερού λαϊκίστικου και πράσινου ΠΑΣΟΚ από τον πολύχρωμο ΣΥΡΙΖΑ, που στερείται, παντελώς, πολιτικής ιδεολογίας και ο οποίος προκειμένου να συμπληρώσει τις ελλειπείς λίστες των στελεχών του, αλλά και να ομοιάζει με το ΠΑΣΟΚ του Ανδρεα Παπανδρέου, προσηλύτισε στις τάξεις του, όλο το παλαιό και διευθαρμένο ΠΑΣΟΚ…. Το πόσο σπουδαία και καθοριστική θα αποδειχθεί, τώρα, αυτή η μεταμόρφωση για την ελληνική δημοκρατία, θα αποδειχθεί τους προσεχείς μήνες και τα προσεχή χρόνια…

·

Το ψυχογράφημα του Αλέξη του Τσίπρα…

Ένα... γρήγορο, αλλα περιεκτικό ψυχογράφημα του Αλέξη Τσίπρα και των συμπεριφορών του, θα επιχειρήσω, σημερα, σχολιάζοντας, με, πραγματική και ειλικρινή συμπάθεια, το γαϊδουρινό πείσμα του, που εχω την εντύπωση, πως, πηγάζει, τοσο, από την σταλινική του παιδεία, όσο και απο τις τρικλοποδιές, που βάζει ο ίδιος στον εαυτό του...
Τελικά ο Αλέξης ο Τσιπρας είναι άρρωστος με την δημοσιότητα, τα φώτα της, τη γκλαμουριά που πηγάζει απ' αυτήν... και όταν, κάποια στιγμή, που ήδη πλησιάζει, με ταχύτατους ρυθμούς, βρεθεί στα αζήτητα της πολιτικής ζωής... με τα φώτα σβηστά, πάνω από το κεφάλι του, κυριολεκτικά στην αφάνεια και τη λησμονιά... οταν κανεις και καμια, δεν θα σπαταλά ουτε βλέμμα για το προσωπο του, τοτε, ο αλαζων αυτος ανθρωπος, που, πραγματικά, έδειξε το χειρότερο του προσωπο στη χωρα και τους πολιτες της, θα έχει πολύ σοβαρό πρόβλημα... θα σαλτάρει, κυριολεκτικά, και θα πάρει τα ορη και τα βουνά…!!!
Δεν εξηγείται αλλιώς, πως, αφού όλοι έχουν αντιληφθεί, ότι, ενώ, η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου τον αποδοκιμάζει, σε καθημερινή βάση, αυτός, επιμένει να υπόσχεται, προκλητικά καιαναίσχυντα, λαγούς με πετραχήλια.... προσπαθώντας σαν το γνωστό "μαλάκιο" -την, κατα τ' αλλα, συμπαθέστατη και... γευστικοτατη "σουπιά", να ρίξει μελάνι, μήπως και μπορέσει να μείνει στην καρέκλα του για λίγο διάστημα, ακόμα, προκειμένου... να εξασφαλίσει τα παιδια του, και γιατι οχι... τα γηρατειά του...
Ξέρετε, η καθ' έξιν εξαπάτηση τρίτων, προκαλεί, αποδεδειγμένα, πρόωρη βιολογική γήρανση!
Σε πρόσφατες του συνεντεύξεις, βάζει στο στόχαστρο του, εκτός των πολιτικών του αντιπάλων, και οποιονδήποτε κοινό θνητό, αμφισβητεί την πολιτική... του συνεχούς μαγειρέματος στοιχείων, ιδεολογίων, και πολιτικού προσανατολισμού! Με λίγα λόγια, ο άνθρωπος αυτός, είναι εντελώς απεγνωσμένος!
Συνεργάτες έχει, αλλά, μάλλον, είναι περιορισμένης αποδοτικότητας, ευφυΐας, και προοπτικής!
Με λίγα λόγια, οι στενοί του συνεργάτες δεν ειναι τιποτα περισσοτερο και τιποτα λιγότερο απο πολιτικάντικα ΑμΕΑ... με τον ίδιο, εγκλωβισμένο στις λάσπες που μόνος του διασκόρπισε και στα ψέματα, που, μόνος του ξεστόμισε με τέτοια ευκολία...και που, πλεον, δεν μπορεί να βγει από την τρύπα, αυτή, της λάσπης... από αυτή την λασπότρυπα,, στην όποια θέλει να παρασύρει και τη χώρα όλη! Ανάμεσα στις άλλες "κουταμάρες" του, ο προσωρινός, αυτός, πρωθυπουργός, της... αριστεροτέτοιας κυβέρνησης θελει να δείχνει, με κάθε δυνατό τρόπο... πως, ο Σύριζα, εξαρχής υπήρξε ένα κόμμα... της απόλυτης ελίτ της διανόησης (...εδω γελάμε!!!), και γι’ αυτό και τρέφει βαθύ ταξικό μίσος τόσο για το ΚΚΕ όσο και για τη Νεα Δημοκρατία, αλλα και το υπόλοιπα κόμματα.
Όσα λένε, όσα κάνουν, ένα είναι το απτό δεδομένο! Η ιδεολογία, οι κινήσεις και οι πρακτικές τους, σε αυτό το μόρφωμα/κολάζ, σκορπιών συνιστωσών, υπό την αρχηγία του , είναι ένας προάγγελος για την εισαγωγή της χωρας, στην μπάχαλοκρατία, και σε δεύτερο στάδιο, στην τρομοκρατία …
Επαναφέρετε, αν θελετε, στη μνήμη σας... πριν από κάποια χρόνια, ποιοι και πως είχαν διαδηλώσει υπέρ της 17 Νοέμβρη…και, γενικά, ποιοι θεωρούν τους φυλακισμένους για τρομοκρατία… πολιτικούς κρατούμενους και μάλιστα, κάποιοι εξ’ αυτών, όχι μόνο παρευρέθησαν σε εκδηλώσεις για τα βιβλία που γραφτήκαν από τρομοκράτες, μέσα στις φυλακές υψίστης ασφαλείας, αλλά και τα προλόγισαν ηδονικά? Σήμερα, αυτοί είναι που παίζουν, και οργιάζουν με τον Σύριζα, και μάλιστα, ως πρώτα βιολιά…!!! Και ενώ, σύσσωμοι, οι βουλευτές της αντιπολίτευσης, προβαίνουν σε καταγγελίες, εναντίον του Αλέξη Τσίπρα, κατά ριπάς, ο μόνος που στέκεται αταλάντευτα και ξεδιάντροπα, δίπλα του είναι ο έχων, πλέον, πλήρη πολιτική άνοια... ο "ηγέτης" της Ένωσης Κεντρώων και... "Μέγας Στοχαστής", Βασίλειος Λεβέντης, που, μάλλον, τον θεωρεί, χαρισματικό, ελεύθερο... ότι, δεν μπαίνει σε καλούπια και ράγες, και που μπορεί να εννοεί η να λέει πράγματα, τα οποία τα αντιλαμβάνονται οι άλλοι, μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα... Κάτι, δηλαδή... περίπου σαν τον ίδιο...!!! Συγκρίνει, δηλαδή, ο άνθρωπος αυτος, τα IQ τους και κρίνει, πως, γεννήθηκαν, μεν με ένα, σχεδόν, αιώνα διαφορά, αλλά, πολιτικά, είναι φτιαγμένοι, ο ένας για τον άλλον... Αντί λοιπόν να κάνουμε οποιονδήποτε σχολιασμό των λεγομένων και των πράξεων του Αλέξη Τσίπρα, παραθέτουμε μια παράγραφο από την ανάρτηση, του γνωστού συγγραφέα, Χρήστου Χωμενίδη για το ευσυγκίνητο του Τσίπρα, όταν διάβαζε τις προγραμματικές του δηλώσεις στη Βουλή, ένα χρόνο πριν… Δεν μπορούσε να αφήσει ασχολίαστη την, τότε, συγκίνηση/θέατρο του Αλέξη Τσίπρα…
“Ο Περικλής πάντως δεν δάκρυζε. Ούτε ο Ελευθέριος Βενιζέλος δάκρυζε. Ούτε ο Ηλίας ο Ηλίου δάκρυζε. Ούτε καν ο Άρης o Βελουχιώτης.
Η Μάρθα Βούρτση δάκρυζε… και ο Νίκος Ξανθόπουλος δάκρυζε…. και ο Κώστας Πρέκας δάκρυζε, και μάλιστα πολύ!.
Και επειδή διαβάζω πλήθος σχολίων, να διευκρινίσω τα εξής: Έχω κλάψει πάρα πολύ στη ζωή μου για λόγους που δεν αφορούν παρά μόνο σ’ εμένα και στους πολύ κοντινούς μου ανθρώπους. Στην πολιτική και στη δημόσια σφαίρα, γενικά, το να εκβιάζεις το συναίσθημα του ακροατηρίου σου, με κλάψες, το θεωρώ τουλάχιστον αντιαισθητικό. Αν είχα τη μεταφυσική δυνατότητα να μπορώ να μπω στο σώμα ενός άλλου ανθρώπου, θα ήθελα, διακαώς, να ξυπνούσα στο σώμα του Αλέξη του Τσίπρα και να πήγαινα, κατ’ ευθείαν στον ΠτΔ για να παραιτηθώ”…
Αν και τα ψυχογραφήματα δεν είναι και απόλυτα ασφαλή, για πολιτικά συμπεράσματα, ωστόσο η μελέτη και το ψάξιμο κάποιων στοιχείων για τον αρχικαταληψία σχολικών κτιρίων, Τσίπρα, και μαιτρ της εξαπάτησης, μάλλον θα λύσει πολλές απορίες για το φαινόμενο..."Αλεξηs”…
Ο Τσίπρας δεν έχει την παιδεία που απαιτείται για να είναι πρόεδρος κόμματος και μάλιστα αριστερού, πόσο μάλλον, πρωθυπουργός ενός ευρωπαικού κράτους…. Ούτε ο ίδιος το πιστεύει… Όχι, μόνο, είναι παντελώς άσχετος από πολιτική ιστορία, όχι μόνο έχει παντελή άγνοια από την ιστορία του τόπου που κυβερνά, αλλά, εκτός των άλλων, είναι και πολυ μακρια σε ότι αφορά στη συναισθηματική νοημοσύνη και στην, εξ’ αυτής, ορμώμενης ενσυναίσθησης….
Ο Αλέξης ο Τσίπρας, το παιδί των καταλήψεων... ο σαλταδόρος της παρανομίας και της ανομίας, στα μαθητικά και φοιτητικά του χρονια, ασπάστηκε τη "Βίβλο του απάνθρωπου Σταλινισμου". Οπλισμένος με το ανέντιμο θράσος που του ενέπνευσε η παρανομία των νιάτων του, ο Αλεξης ο Τσίπρας είναι εν τέλει, ένα πολύ απλό και προβλέψιμο στη λειτουργία του, άτομο, που πασχίζει να ομοιάζει με πολιτικο... αλλα εις ματην.
Το μόνο που διαθέτει είναι ενα γαϊδουρινό πείσμα που απορρέει από τη σταλινική του παιδεία, με αποτελεσμα, η πολιτική σκοπιμότητα που του υπαγορεύεται απο τους υπέργηρους, πλεον, μέντορες του, να υπερτερεί κάθε άλλης. Το κομματικο υπερτερεί των κανόνων του παιχνιδιού, δηλαδή... ακομα και των νόμων του κρατους, τους οποιους αλλάζει, κατα το δοκουν, οπως με το διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες!,...!!!
Το κομματικό υπερτερεί και της απλής ανθρώπινης λογικής, για τον Τσιπρα, και το αποδεικνύει, περίτρανα, όταν σπεύδει, κυριολεκτικά, στα τυφλά, να εκμεταλλευθεί ακομα και τη δυστυχία των πολιτων, που ο ιδιος και το κομματικό του συνάφι, προκαλεσαν, αραδιάζοντας το ενα ασύστολο ψέμμα μετα το αλλο!
Αν δε, ποτε, αποφασισει να μιλησει για... "πολιτικό συμφέρον", θα εννοεί, τοτε, μονον, αυτό που συμφέρει τον ίδιο και το κόμμα του, ωςτε, να γαντζωθούν, μαζι, , για ακομα λιγο, στην εξουσία... Μιλάμε, για το απόλυτο "αίσχος"...!!!!
Το κόμμα που ηγείται, ηταν όμηρος, στο παρελθόν, της αριστερής πλατφόρμας, ενω τώρα, δεν τολμάει να κανει κατι, αν δεν το εγκρίνουν οι 53...
Αυτή την εσωτερική διάσταση, ο Τσίπρας δεν μπορεί ούτε να τη συνθέσει ούτε να την υπερβεί. Το μόνο που μπορεί είναι να την ανέχεται και να νομίζει ότι τη διαχειρίζεται τρέχοντας πάνω κάτω, ώστε να μην προλαβαίνει η εσωκομματική αντιπολίτευση να θέτει το θέμα "που παει το κόμμα και η χωρα"... Από τη συγκεκριμένη οπτική γωνία, λοιπόν, σε τίποτε δεν διαφέρει ο Τσίπρας από τους πραγματικούς δασκάλους του, τους πολιτικούς του δικομματισμού που ο ίδιος τόσο βδελύσσεται: αθροίζει αυτοσχεδιασμούς στην τακτική, με την ελπίδα ότι το άθροισμα θα δώσει μια στρατηγική.
Αυτός είναι ο Αλεξης ο Τσίπρας, υιός του "αντιστασιακού" και ζάμπλουτου Παυλου Τσιπρα, ο οποίος, παρά το νεαρον της ηλικίας του, δεν επιδέχεται βελτιώσεις.
Το μοντέλο του, είναι σοβιετικής κατασκευής, χοντροκομμένο και αδίστακτο... με πολυ κακό φινίρισμα!...
Τα σχέδια του συγκεκριμένου μοντέλου, εχουν καταστραφεί, μετα τα δυο αντίτυπα που κατασκευάστηκαν, ενα για τη Βενεζουέλα και το αλλο για την Ελλαδα!
Ο ανθρωπος αυτος, δεν διαθέτει ηθικές αναστολές... δεν ντρέπεται, ουτε για τα ματια του κοσμου, για τα λάθη, τα σαρδάμ και τις γκάφες του... ποσό, μαλλον, για να διανοηθεί να κανει την αυτοκριτική του, η να ζητησει συγνωμη...!!!
Πώς ρέει η ντροπή από πάνω του χωρίς να τον ακουμπά, όπως το νερό απο τη γούνα του θαλάσσιου ελέφαντα, ειναι αξιον απορίας και χρήζει επισταμένης μελέτης, απο ειδικούς...!!!
Αυτή η έμφυτη αναλγησία, τον προστατεύει και τον καλύπτει, ωστε να μπορει να επιβιώνει από γκάφες, εσφαλμένες αποφάσεις και σκοπιμότητες,, εις βάρος του Ελληνικου λαού.
Δυστυχως, ομως, για τον ίδιο, η ικανότητα του να ξεγλιστρά σαν το χελι και να επιβιώνει, τον εμποδίζει στο να μπορει να βελτιώνεται και ως ανθρωπος και ως πολιτικός. Ως εκεί μπορει... μεχρι να τον παρουν χαμπαρι μεσα και έξω απο το κόμμα του... και, δυστυχως, γι' αυτον, τον εχουν, ήδη,πάρει! Ναι, μεν, οι φελοι εχουν τη δυνατότητα να επιπλέουν... δε μπορούνε, ομως, ποτε, να κρυφτούν...!!!

http://www.globalview.gr/2016/04/10/55550/

Μία συνέντευξη μου στο Globalview...

… τον Θεόδωρο Γιάνναρο, τον παυθέντα από τoν ΣΥΡΙΖΑ διευθυντή του νοσοκομείου ΕΛΠΙΣ

Ο μέσος πολίτης έμαθε για σας όταν υπήρξατε ένα από τα διευθυντικά στελέχη δημόσιου νοσοκομείου, του ΕΛΠΙΣ, που “αποκεφαλίστηκαν” από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – Ανελ.  Προσωπικά πιστεύω ότι πέσατε θύμα της γενικότερης πολικής στην Ελλάδα που θέλει τη δημόσια διοίκηση κομματικοποιημένη. Με το χέρι στην καρδιά, θα μπορούσατε να μου πείτε αν υπήρξε κάτι άλλο πέραν αυτού ;

Οι άνθρωποι που αποφάσισαν να με εμποδίσουν να συνεχίσω, αυτό που έκανα, πέραν των κομμάτων και των ψευτοιδεολογιών, είχαν ένα και μόνο στόχο! Να εμποδιστεί κάποιος, ο οποίος ήταν γνωστός μη οπαδός τους, ο οποίος, όμως, επί έξι συναπτά χρόνια εφήρμοζε μία πολιτική, την οποία οι κύριοι του Σύριζα, την υποστήριζαν στη θεωρία, αλλά στην πράξη απείχαν πολύ!  Όταν ο Σύριζα βάφτισε το κρέας, ψάρι και αποφάσισε να συνθηκολογήσει, ένας “δεξιός” όπως  με θεωρούσαν, αποτελούσε κίνδυνο για αυτούς, διότι, αφ’ ενός ήταν μη ελέγξιμος, αφ’ ετέρου ήταν αποδεκτός από τον κόσμο για αυτό που έκανε, και το οποίο οι του Σύριζα δεν είχαν σκοπό να πράξουν! Προκειμένου, λοιπόν να μην υφίστανται κριτική… να μην υπάρχει κάποιος που μέσα από δημόσιο νοσοκομείο τους αμφισβητεί και τους εκθέτει, αποφάσισαν όταν έλειπα στην Αμερική, για να μιλήσω στην Ομογένεια, να με παύσουν και μάλιστα να βγάλουν το ΦΕΚ μέσα σε 12 ώρες! Ήμουν ο πρώτος διοικητής  που επαύθη…!!!

Θυμίστε μου, εφόσον έχετε εικόνα, ήταν πάντα έτσι τα πράγματα ή μήπως παλιότερα γίνονταν ελαφρώς καμουφλαρισμένα και με περισσότερο τακτ, ενώ τώρα γίνονται αναιδώς ;

Καμία κυβέρνηση δεν ακολούθησε αυτήν την πρακτική. Βέβαια, άλλαζαν τα στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης, αλλά όταν έληγαν τα συμβόλαιά τους. Αν έφευγαν πριν, τους αποζημίωναν.  Οι δημοκράτες όμως του Σύριζα, απέλυσαν τεχνοκράτες που είχαν επιλεγεί με διαγωνιστικές διαδικασίες, μέσω ΑΣΕΠ, και μάλιστα χωρίς αποζημίωση!  Αυτό και αν λέγεται δημοκρατία…

Από την πείρα σας στο νοσοκομείο, θεωρείτε ότι αυτό που λέμε δημόσιο νοσοκομείο στην Ελλάδα θα μπορούσε να σωθεί μέσα από μια χρηστή διοίκηση ή αυτή τη στιγμή η λειτουργία του επαφίεται στον “πατριωτισμό” των γιατρών του ;

Μόνο εφ’ όσον, ο Διοικητής έχει τη δύναμη να επωμισθεί ευθύνες, να αποφασίσει και να εμπνεύσει τους συνεργάτες του  ”Οι υφιστάμενοι ποτέ δεν κάνουν αυτό που προσπαθεί να τους επιβάλει ο επικεφαλής. Πάντα κάνουν αυτό που κάνει εκείνος… Τον ακολουθούν…!!!”

Και οι συνδικαλιστές ;  Τους ζήσατε. Ποια είναι η αίσθησή σας ;

Οι συνδικαλιστές, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων είναι η “λέπρα” του συστήματος. Ειδικά οι του Σύριζα είναι ότι χειρότερο έχω συναντήσει. Απλά, εγώ, τους είχα στο ψυγείο, ανενεργούς…

 Διαβάζω ότι ξιφουλκούσατε εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, απογυμνώνοντας τον από οποιοδήποτε αριστερό περίβλημα. Αληθεύει αυτό και πώς ο Σύριζα από ένα αριστερό ιδεολογικό συνονθύλευμα εξελίσσεται σε κάτι ερμαφρόδιτο καπιταλιστικό σχήμα ;

Το αριστερό περίβλημα είναι απλά ρητορικό. Πρόκειται για ένα συνονθύλευμα παλαιοκομματικών Πασόκων, του χειρίστου είδους, παρέα με πεινασμένους αναρχοαυτόνομους αριστεριστές με δύο πρόσωπα. Το ένα αποτυπώνει την ψευτοαριστερή φλυαρία, ενώ το δεύτερο, τις απεγνωσμένες κραυγές του αλίγδωτου που διαμαρτύρεται, και που πάση θυσία θέλει ευρω-τροφή…

Προφανώς δεν φτάσαμε εδώ που είμαστε σήμερα εξαιτίας μόνο του Σύριζα. Βρίθει η χώρα λαμπρών παραδειγμάτων πολιτικής και κομματικής αταξίας. Μήπως όμως τα σημερινά λάθη είναι πολύ πιο σοβαρά από εκείνα των προηγούμενων κυβερνήσεων με μεγαλύτερες και τραγικότερες επιπτώσεις στη ζωή των πολιτών ;

Kαι βέβαια, οι προηγούμενες κυβερνήσεις, έκαναν πολλά λάθη που βοήθησαν να βρεθούμε εδώ που είμαστε. Όμως η κυβέρνηση αυτή, εκτός από παντελώς ανίκανη, είναι και επικίνδυνη, λόγω του ότι οι πράξεις της στρέφονται κατά των ηθών, των εθίμων, της γλώσσας, της θρησκείας, της ιστορίας. Εν κατακλείδι στρέφονται κατά της Ελλάδας και των Ελλήνων…

Για τη σημερινή Ευρώπη τί γνώμη έχετε; Έχετε σπουδάσει αν δεν κάνω λάθος στη Γερμανία, άρα έχετε εικόνα του χθες, αν μη τι άλλο. Πιστεύετε ότι θα ήμασταν καλύτερα αν είχαμε επιλέξει την εμβάθυνση κι όχι την επέκταση της Ε.Ε, την οποία τώρα πληρώνουμε ακριβά ;

Η Ευρώπη, στην οποία μεγάλωσα, γαλουχήθηκα και έζησα πολλά χρόνια, ήταν η Ευρώπη των οραμάτων, της αλληλεγγύης και του δικαίου!  Από τότε που αποφασίστηκε η διεύρυνση και η ενσωμάτωση κάθε πικραμένου κράτους, ειδικά αυτών του πρώην παραπετάσματος, η Ευρώπη έγινε σκουπιδοντενεκές φιλοδοξιών και ματαιοδοξίας…

Κλείνοντας να ρωτήσω αν ως πολίτης μιας χώρας που ζει υπό αυτές τις συνθήκες θα επιθυμούσατε επιστροφή στη δραχμή και ένα νέο ξεκίνημα από το μηδέν μέσα από αφόρητο πόνο ή εκτιμάτε ότι οφείλουμε να παλέψουμε στο σημερινό διεθνές πλαίσιο και εντός Ευρώπης, κρατώντας ότι η Ευρώπη μπορεί να είναι σκληρό μαξιλάρι, αλλά τα πουπουλένια μας τελείωσαν από καιρό. Μήπως χωρίς αυτό το μαξιλάρι εμπλακούμε σε εμφυλίους ή ζήσουμε σε απομονώσεις τύπου Βενεζουέλας και γράψουμε μια πικρή Ιστορία για τη χώρα;

Ίσως μπήκαμε στην ΟΝΕ χωρίς να τηρούμε τις προδιαγραφές ασφαλείας και παντελώς απροετοίμαστοι…  “Μπήκε ο χωριάτης στα σαλόνια, αφήνοντας το γάιδαρο στον παρκαδόρο”… Tώρα, όμως, είναι αργά! Μείναμε στα σαλόνια, χωρίς χρήματα για να αγοράσουμε ούτε πορτοκαλάδα… και χάσαμε και το γάιδαρο!  Τώρα είναι αργά για δάκρυα. Τόσα χρόνια περιδρομιάζαμε με δανεικά!  Τώρα πρέπει να τα δώσουμε πίσω σε ευρώ…  Ας κάνουμε ότι πρέπει, χωρίς, όμως, να θεωρούμε το ευρώ ως φόβητρο… Φόβητρα υπάρχουν πολλά! Θέληση χρειάζεται μόνο και σωστές αποφάσεις μέσω σωστών επιλογών…J

 Σας ευχαριστώ πολύ

Oι σταθμοί του
1956
Γεννήθηκε στην Αθήνα.
1976-1980
Πρώτο πτυχίο ήταν αυτό του χειριστή επιβατικών αεροσκαφών στις ΗΠΑ. Σπουδάζει Βιολογία στη Γερμανία και στην Αυστρία. Στη συνέχεια ειδικεύεται στο Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών στο Leopoldshafen στην Καρλσρούη στην πυρηνική και μοριακή βιολογία. Ειδικεύεται επίσης στη Βιολογία της Θαλάσσης στο Πανεπιστήμιο Goettingen της Γερμανίας.
1987
Ιδρυσε την εταιρεία για τη μελέτη και διάσωση της Μεσογειακής φώκιας MOm, της οποίας διατέλεσε αντιπρόεδρος τα δύο πρώτα χρόνια.
1987-1991
Εργάζεται σε υψηλόβαθμες θέσεις σε πολυεθνικές εταιρείες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Είναι πατέρας τριών αγοριών, του Αλέξανδρου, του Πάτρικ και του Ριχάρδου. Ο Πάτρικ «έφυγε» πρόωρα.

newsroom/globalview.gr

ΣΚΛΗΡΟ ΚΛΙΜΑ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ: Αστυνομικοί αναγκάζουν μουσουλμάνα να βγάλει το μπουρκίνι 

Πρεπει, σιγουρα, να σταματήσει η γελοιότητα αυτη!  τους

ο κοσμοw θα τους σεβαστεί , μόνον, όταν, οι τύποι και οι τύπισσες απο τη... Μουσουλμανία, να σεβαστούν, τον τόπο που τους φιλοξενεί, τα ήθη, τον τροπο ζωής μας και τα έθιμα μας... Δεν τους καλέσαμε... Ήρθαν μόνοι τους και λαθραία!!!Για τολμήστε κυριες με τα φουστάνια, και σύζυγοι των κυριων με τα φουστάνια που τους υποστηρίζετε, και δείξτε λιγο αστράγαλο, στη Μουσουλμανια! Θα φάτε βουρδουλιές απο τη θρησκευτική αστυνομία, που θα χορτάσετε!Γιατι εμείς, στη χωρα μας, να δεχτούμε τις "σκηνές με πόδια"??? Γιατι να δεχτούμε όλο αυτο το μουσουλμανικό αισχος???
Αν δεν θελουν να προσαρμοσθούν... στα τσακίδια, απο κει που ήρθαν..!!! Καλα κανουν οι Γάλλοι... Καιρός να κανουμε και εμείς το ίδιο...

Ποτε θα ξυπνήσει, επιτέλους, αυτος ο αυτοκτονικός λαος?

Απ' οτι φαινεται, τα δημοσια έσοδα, βρίσκονται πολυ χαμηλά και σύντομα, ο "κόφτης" θα ενεργοποιηθεί, αυτόματα, οπως, δυστυχως, οι "ανεκδιήγητοι", που μας κυβερνούν, εχουν υπογράψει με την τρόικα, η αλλιώς, με τους "Θεσμούς".
Ήδη Τσιπρας, Τσακαλωτος κσι ΣΙΑ, περιδιαβαίνουν την Ευρώπη, συναντιούνται με αυτους που εχουν το γενικό πρόσταγμα στην Ελλαδα και προετοιμάζουν το έδαφος!
Η δικαιολογία που θα ειπωθεί στους δύσμοιρους, Ιθαγενείς αυτης της χωρας, ειναι, πως, η κυβερνηση αρνειται, να κόψει μισθούς, συντάξεις και παροχές, αλλα, υπαίτιοι για το νέο "κόψιμο" ειναι οι "κακοί δυνάστες Ευρωπαίοι", που έδρασαν μόνοι τους, χωρίς να συνδιαλλαγούν με την Ελληνικη κυβερνηση... και αυτο ειναι το μεγαλύτερο ψέμα που θα μπορούσε να ειπωθεί! Μονος του ο Τσιπρας και οι έμπιστοι του με τα μπογαλάκια στην πλάτη, πρότειναν τον "κόφτη", προκειμενου να κερδίσουν ακομα μερικούς μήνες στις καρέκλες τους! Αλλα, τώρα, τα ψέμματα τελείωσαν και οι σφαλιάρες στον Ελληνα, ήδη, ίπταται και αναμένονται να προσβερκωθουν, λίαν συντόμως...
Ποτε θα ξυπνήσει, επιτέλους, αυτος ο αυτοκτονικός λαος? Ποτε???

Στο εκτελεστικό απόσπασμα του ΣΥΡΙΖΑ οι Ολυμπιονίκες... διά χειρός "Αυγής"

Του Θοδωρή Γιάνναρου

Η δήλωση της χρυσής Ελληνίδας Ολυμπιονίκου του άλματος επί κοντώ, Κατερίνας Στεφανίδη, πως "ο κόσμος πρέπει να ξέρει πως δεν πηδάμε μία φορά κάθε τέσσερα χρόνια"... "μυγιάζει", όπως φαίνεται, τους συντάκτες του παράξενου άρθρου της εφημερίδας "Αυγή" -που εγείρει τεράστια ερωτηματικά τόσο ως προς την πρόθεση όσο και ως προς το timing- οι οποίοι, ως "όψιμοι" αθλητές/μαχητές του πολιτικού bodybuilding, όλο τον χειμώνα λιώνουν στα γυμναστήρια της εφημερίδας τους και το καλοκαίρι, όπως  αυτό που διανύουμε, "πηδούν"... τα κύματα. 

Η "Αυγή", ξεπερνώντας κάθε όριο και κάθε ηθικό φραγμό, αποφάσισε να κλείσει το στόμα της Ολυμπιονίκου μας, Κατερίνας Στεφανίδη, και να προσπαθήσει με αστείες νουθεσίες, του τύπου "...να διαβάζεις καλά, Κατερίνα,  αυτά που γράφονται και μετά να απαντάς", να της αφαιρέσει το δικαίωμα σχολιασμού των τεκταινομένων που την αφορούν, ή να της υποδείξει πώς να μιλά και τι να λέει! 

Κατάφεραν, όμως, την απόλυτη  τρύπα στο νερό! 

Η Κατερίνα και απαντάει καυστικά και τους προσβάλλει, ευγενικά και με το γάντι. Αλλά πού τους περισσεύει "τσίπα" για να νιώσουν την προσβολή; Ποιος, άραγε, να έχει χάσει την αξιοπρέπειά του στον δρόμο, για να τη βρουν εκείνοι και να τη φορέσουν;

Εξ ιδίων, μάλλον, κρίνουν τα αλλότρια οι "παπαγάλοι" της δημοσιογραφίας των "Κολχόζ"... με τη συγκεκριμένη εφημερίδα να συνεχίζει τη βρόμικη, στοχευμένη και, κατά την προσωπική μου άποψη, ανθελληνική επίθεση κατά του ολυμπιακού ιδεώδους, των Ολυμπιονικών μας και κάθε Έλληνα που τόλμησε να τιμήσει την Ελλάδα, που οι ίδιοι έχουν σε δεύτερη, ή μάλλον σε τρίτη μοίρα... Αλλά και να κλιμακώσει την επίθεσή της, επιτιθέμενη σκαιά ακόμα και κατά του υπουργού Εσωτερικών της κυβέρνησης, Παναγιώτη Κουρουμπλή, ενός εκ των λίγων υπουργών της που διαφέρει σημαντικά από τον μέσο όρο των "συντρόφων του συνονθυλεύματος" που την απαρτίζει, μόνο και μόνο επειδή "τόλμησε" να υπερασπιστεί τους κόπους, τους αγώνες και τα επιτεύγματα αυτών των μοναδικών Ελλήνων υπεραθλητών.  Και τον καλεί, επίσης, αυστηρά και επιτακτικά να σιωπήσει μετά τον χαρακτηρισμό "μικρόψυχα δημοσιεύματα" που χρησιμοποίησε στα όσα έγραψε η εφημερίδα "Αυγή" κατά των Ολυμπιονικών. 

Δηλαδή του υποδεικνύει, σε απλά ελληνικά, να το βουλώσει και να μην ξανανοίξει το στόμα του, εκτός και αν η δήλωσή του περάσει από την απαραίτητη και επιβεβλημένη λογοκρισία της εφημερίδας!

Μπορεί κάποιος να συμφωνεί ή να διαφωνεί πολιτικά με τον Παναγιώτη Κουρουμπλή, αλλά  δεν μπορεί, σε καμιά περίπτωση, να παραβλέψει πως είχε το θάρρος να εκφράσει την άποψή του, ευθέως και ανοικτά, μέσα στα μούτρα της "προπαγανδιστικής φυλλάδας"  του ΣΥΡΙΖΑ και των... 358 φανατικών αναγνωστών της!

Ο υπουργός Εσωτερικών δήλωσε συγκεκριμένα: "Είναι μικρόψυχα αυτά που γράφονται για ανθρώπους που έχουν κατορθώσει να πετύχουν τέτοιες σημαντικές διακρίσεις. Είναι άδικα και μικρόψυχα. Αυτή και μόνο η δήλωσή μου τα λέει όλα".

 

Σίγουρα, απ' ό,τι φαίνεται, ο ίδιος όπως και μάλλον αρκετοί  άλλοι δεν θα αντέξουν για πολύ ακόμα την καθεστωτική και φασίζουσα συμπεριφορά που ρέει από τα έγκατα αυτού του επικίνδυνου "μορφώματος" που κατάφερε να ξεγελάσει πολλούς απο τους πολίτες αυτής της χώρας, για να μεταλλαχθεί αμέσως μετά.

Η "Αυγή" τόλμησε, από την άλλη, να συνεχίσει την επίθεσή της, στο μενού της οποίας τοποθέτησε το σύνολο σχεδόν των Ολυμπιονικών, συμπεριλαμβανομένου και του υπεραθλητή Κώστα Κεντέρη, που είχε αφήσει με ανοικτό το στόμα Έλληνες και ξένους, και ο οποίος ποτέ δεν συνελήφθη ντοπαρισμένος και ήδη έχει αθωωθεί από τις κατασκευασμένες κατηγορίες με τις οποίες το κατεστημένο, μαζί  με την Κατερίνα Θάνου, τους έβγαλε εκτός αθλητισμού...

Κι επειδή η εφημερίδα αυτή, των 358 φύλλων ημερησίως, αποθρασύνεται με αυξανόμενη  ένταση... τελευταία, με  πολλά άρθρα γύρω από το ντόπινγκ, κυρίως ειρωνικά, προς τον Κώστα Κεντέρη, τον Πύρρο Δήμα και γενικά προς το σύνολο των Ελλήνων πρωταθλητών, μου  έρχονται στον νου κάποια γεγονότα που δύσκολα μπορούν να αμφισβητηθούν, ακόμα και από τα ξεπουπουλιασμένα "παπαγαλάκια" της κίτρινης δημοσιογραφίας... ακόμα και αν τα άναρθρα ψελλίσματά τους περιέχουν  πλούσια ψευτοαριστερή αμπελοφιλοσοφία, από άγνωστους δημοσιογράφους/υπαλλήλους. Αν είχαν λίγη φαιά ουσία στο "ακατοίκητο", αν, μόνο, είχαν τη δυνατότητα να υποψιαστούν τη σκληρή δουλειά αυτών των υπεραθλητών, τις θυσίες και τα επιτεύγματά τους, θα ξερνούσαν το φαγητό που έφαγαν και μετά θα έφτυναν το είδωλό τους στον καθρέφτη.

Αν ήξεραν, για παράδειγμα, ότι οι αθλητές αυτοί προετοιμάζονται για τους Ολυμπιακούς Αγώνες τέσσερα συνεχή χρόνια, ακατάπαυστα, κάνοντας προπόνηση άπειρες ώρες, καθημερινά, 365 μέρες τον χρόνο, χωρίς διακοπές, χωρίς διασκέδαση, όπως και οι υπόλοιποι αυτής της κλάσης, αλλά και χωρίς καθόλου ξεκούραση, αν γνώριζαν πως η ζωή αυτών των ανθρώπων, όπως και πολλών άλλων πρωταθλητών που τίμησαν τους εαυτούς τους και την πατρίδα τους, ήταν  απόλυτα συνυφασμένη με τον πρωταθλητισμό που επέλεξαν, ίσως ξανασκέφτονταν πριν συντάξουν τα λιβελογραφήματά τους!

Η Εθνική Ομοσπονδία Άρσης Βαρών, μετά την επίθεση της εφημερίδας στον Πύρρο Δήμα, εξέδωσε ανακοίνωση με μοναδικό στόχο να αποκατασταθεί η αλήθεια που δυστυχώς η συγκεκριμένη εφημερίδα, με το περιεχόμενο του άρθρου της: "Τι είδους άθλημα είναι αυτό που ένας πρωταθλητής αγωνίζεται μία ή δύο φορές στα τέσσερα χρόνια από Ολυμπιάδα σε Ολυμπιάδα", αποσιώπησε και απέκρυψε επιτηδευμένα και με δόλο, υποστηρίζοντας μόνο πως η συγκεκριμένη ανακοίνωση της ομοσπονδίας είναι... προκλητική διότι, ενώ αναφέρει ως δήθεν στόχο "την αποκατάσταση της αλήθειας", προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από τον Πύρρο Δήμα, και αποφεύγει οποιαδήποτε νύξη στο βασικό ερώτημα του περίφημου άρθρου με τίτλο: "Πού χάθηκε εκείνη η περίφημη σχολή της ελληνικής άρσης βαρών, την οποία είχαν ονομάσει 'dream team' για τις επιτυχίες της και τα ολυμπιακά και παγκόσμια μετάλλια που κέρδισε".

Σε πολλά δε σημεία, έγραφε η "Αυγή", το εν λόγω άρθρο αναφερόταν στο "σύστημα" ή τη "βιομηχανία εισαγωγής και κατασκευής πρωταθλητών"...

Εμφανώς, άρα, συμπέρανε ο συντάκτης, στόχος της Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών, διά της ανακοινώσεως/απάντησής της, ήταν η απόκρυψη της αλήθειας διά της διολισθήσεως σε... εύκολα θέματα.... διότι η Ομοσπονδία της Άρσης Βαρών είναι η πέτρα του σκανδάλου, που όσο δόξασε την Ελλάδα διά των επιτυχιών των αθλητών της, άλλο τόσο και πολύ περισσότερο την ντρόπιασε με το σύστημα ντόπινγκ που αποκαλύφθηκε στη συνέχεια. και άρα η ίδια κάτι περισσότερο θα γνωρίζει από εμάς τους αδαείς... κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ.

 

Και συνεχίζει με στόμφο, τύπου "Στάζι": "Αν νομίζουν ότι η 'Αυγή' θα σιωπήσει και θα 'νομιμοποιήσει' διά της λήθης καταστάσεις ξένες προς τις αρχές της, ακόμη και προς τα περίφημα ολυμπιακά ιδεώδη, αυταπατώνται. Η 'Αυγή', αν το έπραττε, θα ακυρωνόταν ως εφημερίδα της Αριστεράς..." μπλα, μπλα, μπλα, μπλα...  σαν οι ιδεοληψίες της εφημερίδας αυτής να μην έχουν ακυρωθεί ήδη χρόνια τώρα.

Δυστυχώς οι "παπαγάλοι" της συγκεκριμένης εφημερίδας και κάθε κακοήθους "φυλλάδας/οργάνου", φασιζόντων καθεστώτων, ούτε ιδέα έχουν τι σημαίνει πρωταθλητισμός, τι σημαίνει η Ελλάδα να κερδίζει χρυσά, ασημένια και χάλκινα μετάλλια, και τι σημαίνει αυτός ο λαός να γκρεμίζει τα τείχη των πόλεών του, για να υποδεχθεί τους αθλητές αυτούς που τον έκαναν, έστω και για λίγο, υπερήφανο! 

Πάντα θα μείνουν, στη θύμησή μας, ως οι ζηλόφθονες, κακεντρεχείς και μικρόψυχοι, που ξαφνικά, από το βήμα που τους δόθηκε, εκτοξεύουν τη χολή που παρασκευάζουν χωρίς λογική, συναισθήματα και αιδώ... 

Ειναι οι κλασικοί "τυφλοπόντικες της δημοσιογραφίας" που φοβούνται το φως, και έτσι είναι καταδικασμένοι να δρουν παρασκηνιακά, από τη φωλιά τους, στο σκοτάδι!

 

Η "Αυγή" αφού τελείωσε με τις σεξουαλικές εκκρεμότητες που είχε με το Χάρβαρντ (ό,τι δεν φθάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια...) καταπιάστηκε στο να αποδομήσει τον Πύρρο Δήμα και μαζί του τους Έλληνες πρωταθλητές/Ολυμπιονίκες, και τους ίδιους τους Ολυμπιακούς Αγώνες! Δείγματα γραφής ο εργοδότης της ήδη έχει δώσει! 

Παραποιεί την ελληνική ιστορία, πολεμά τις ρίζες της ελληνικής γλώσσας, δαιμονοποιεί την ορθοδοξία, χαϊδεύει το ισλάμ, και επιχειρεί να αλλοιώσει τον ελληνικό πληθυσμό, μέσω μιας νέας κατανομής πληθυσμού που επιχειρεί! Στα ολυμπιακά ιδεώδη θα κολλήσει, νομίζετε;

Έγκλημα του Πύρρου; Έμεινε  στο ΠΑΣΟΚ και δεν μετακόμισε στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι εύλογο, λοιπόν, ότι ήταν αναμενόμενο να γίνει και στόχος άδικης πολεμικής κριτικής. 

Και τώρα, η "Αυγή" ρίχνει τόνους λάσπης εναντίον του, ως Ολυμπιονίκη, αυτήν τη φορά.

Τέλος πάντων, αντικείμενο αυτών των λίγων γραμμών δεν είναι η σημερινή "Αυγή". Αυτή από καιρό έχει στρατευθεί στο πλευρό του διχασμού  της συκοφαντίας  και της αποδόμησης του κράτους, των θεσμών και της Ελλάδος, στο πλευρό της απαξίωσης του πολιτικού αντιπάλου, στην εχθροποίηση του διαφορετικού, στην κανονικοποίηση της αγένειας και του ψεύδους. 

Δεν με απασχολεί, προσωπικά, η σημερινή "Αυγή", γιατί είμαι της άποψης πως δεν αξίζει καμία περαιτέρω αναφορά. 

Δεν θα άξιζε, επίσης, καμία αναφορά ούτε  το κόμμα που υποστηρίζει με πάθος. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η πολιτική του έχει προκαλέσει στη χώρα μια απίστευτης έκτασης αντιαριστερή ιδεολογική και όχι μόνο εχθρότητα, κάτι που βλέπουμε καθημερινά να συμβαίνει...  

Χωρίζουν, λοιπόν, τόσο η ηγετική του ομάδα όσο και οι δημοσιογράφοι του τις ιδεολογίες και τους ανθρώπους σε εχθρούς και φίλους, και όχι, όπως συνέβαινε στο παρελθόν, απλά  σε διαφορετικές πολιτικές και ιδεολογικές απόψεις.

 

Ακούμε δημοσιογράφους να ρωτούν τους συνομιλητές τους αν καταδικάζουν το τάδε δημοσίευμα... Δηλαδή, βρε καλοκαιρινοί επαναστάτες με τα μολύβια, από πότε καταδικάζονται τα δημοσιεύματα ή οι απαντήσεις σε αυτά;

Πάντα ήμουν της άποψης πως στην ελεύθερη αστική δημοκρατία τα δημοσιεύματα δεν δικάζονται, ούτε μπορεί κάποιος να τα καταδικάσει. Είτε γίνονται αποδεκτά από κάποιους, λίγους ή πολλούς, είτε απορρίπτονται από άλλους. 

Στο πλαίσιο των πλουραλιστικών δημοκρατιών κανένας δημόσιος λόγος δεν καταδικάζεται, μόνο εγκρίνεται ή απορρίπτεται, πάντα από την πλειοψηφία των πολιτών. 

Και αν υπάρχει πρόβλημα με το μήνυμα που αυτός εκπέμπει, αν προτρέπει σε ρατσισμό, μίσος, ή κάτι άλλο, εκεί υπάρχει ο εισαγγελέας και όχι ο δημοσιογράφος, ή ο αρθρογράφος κάποιου εντύπου ή site!

Έτσι, λοιπόν, κυρίες και κύριοι της "Αυγής", τα δημοσιεύματά σας για τους Ολυμπιονίκες μας δεν θα τα καταδικάσουμε, ούτε θα τα δικάσουμε! Απλά θα τα κατατάξουμε εκεί που τους αρμόζει -στα δημοσιογραφικά σκουπίδια- και θα τα τοποθετήσουμε στον δημοσιογραφικό σκουπιδοτενεκέ, εκεί που βρίσκεται και η θέση που έχουν κατακτήσει!

Δυστυχώς, η εφημερίδα "Αυγή", των 358 φύλλων ημερησίως, δεν είναι τίποτε άλλο από το "περίεργο κάτι", που κουβαλάει νερό στον "αντιδραστικό μύλο" του ΣΥΡΙΖΑ. Το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτών των εφημερίδων και των αφεντικών τους είναι ότι αυτός ο αναγωγικός και κατά συνέπεια μη φιλελεύθερος λόγος είναι αποτέλεσμα της μεγάλης πνευματικής και ηθικής κατάπτωσης του ΣΥΡΙΖΑ.

Παρακολουθήστε τις τερατώδεις αναλογίες! Όλα μια συνέχεια. Όλα στον αναδευτήρα του ακραιφνούς, δήθεν, φιλελεύθερου δογματισμού. 

Όλα το ίδιο πράγμα. Αυτός όμως είναι ο ορισμός του ολοκληρωτισμού. Το να μη είσαι, δηλαδή, νοητικά σε θέση να διακρίνεις τις διαφορές.

Η εποχή αυτή, της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, και της γιγάντωσης του καθεστωτικού και προπαγανδιστικού ρόλου και λόγου των προπαγανδιστικών του οργάνων, έχει προκαλέσει μεγάλες αλλαγές στην ηθική και στο πνεύμα ολόκληρης της κοινωνίας. 

Για να μπορέσουμε, λοιπόν, κάποια στιγμή να απαλλαγούμε, όχι μόνο εκλογικά αλλά και πνευματικά, από αυτήν την περίεργη ηθική του ανιστόρητου αναγωγισμού και του ακραίου διχασμού, είναι απαραίτητο να μελετηθεί από ειδικούς της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους, γενετιστές και ψυχιάτρους, το παραφαινόμενο αυτό της ατυχούς ανόδου και της, λίγο αργότερα, ηθικοκοινωνικής καταβαράθρωσης του ΣΥΡΙΖΑ, ως αυτοάνοσης ασθένειας, και να βρεθούν τα αιτία ώστε κάτι παρόμοιο να μην επαναληφθεί ποτέ ξανά!

 

*Ο Θοδωρής Γιάνναρος είναι Μοριακός Βιολόγος, τ. Διοικητής του Νοσοκομείου "Ελπίς”, & Μέλος του "Τομέα Υγείας” της Νέας Δημοκρατίας.

Ν Τ Ρ Ο Π Η Μ Α Σ ΠΟΥ ΤΟ Α Ν Ε Χ Ο Μ Α Σ Τ Ε!

Ηλικιωμένος με καρδιοαναπνευστικα προβλήματα, νοσηλευόταν σε... νοσοκομείο Ελληνικου νησιού στο Νοτιο-Ανατολικό Αιγαίο!
Παρουσίασε μια λοίμωξη... Μεχρι τώρα, όλα καλα! Κάποιος, ομως, ανεπαρκέστατος γιατρός, χωρίς να εξετάσει την περιπτωση της αλλεργίας, του χορήγησε πενικιλλινη! Ηταν, ομως, αλλεργικός!!! Τον διασωληνωσαν και περίμεναν το ΕΚΑΒ για να τον μεταφέρει σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας... που ομως δεν υπήρχε, πουθενα, απ' οτι είπαν! Αποφάσισαν να τον μεταφέρουν με το ΕΚΑΒ σε νησί στο αλλο άκρο του Αιγαίου, στο Βορρά και οχι στην Αθηνα, τη Ρόδο η την Κρήτη, οπως θα έπρεπε!
Το ΕΚΑΒ δεν έφθασε ποτε, και ο παππούς απεβίωσε άδοξα και αναίτια!
Σημειωτέον: οι συγγενείς του, μεσω μιας φαρμακοποιού του Πειραια, κοινής φίλης απο την Καλυμνο, μου ζήτησαν να πετάξω, εθελοντικά, εγω στο Νότιο Αιγαίο για να τον παραλάβω... Δεν πρόλαβα, ομως, παρ' όλο που αποδέχθηκα την πτηςη αυτη, και υπήρχε, σε αναμονή και ελικόπτερο και αεροπλάνο... Ειδοποιηθήκαμε, δυστυχως, για τον άνθρωπο, πολυ αργα...
Αυτο ειναι το κράτος των "ΘΑ" και των φρούδων υποσχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ... και του Πολακη!
Στη θεση αυτου του παππού μπορούσε να βρίσκεται οποιοσδήποτε απο εμάς, η κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο!
Ν Τ Ρ Ο Π Η Μ Α Σ ΠΟΥ ΤΟ Α Ν Ε Χ Ο Μ Α Σ Τ Ε!

Από το πιλοτήριο του Cessna 208 Caravan... Θοδωρής Γιάνναρος.

Μόνοι μας, δεν θα τα καταφέρουμε...

Ο μπάρμπα Μαρκος, μια σεβάσμια φιγούρα, ενος λεβέντη που περασε τη ζωή του κυβερνώντας καράβια στους πέντε ωκεανούς, παντα φοβόταν πως θα μπορουσε να παρεξηγηθεί, αναφερόμενος στις τυπικές, μόνο, θρησκευτικές του συνήθειες...
Παντα, ομως, με στωικοτητα το διακινδύνευε...
Χωρις, καν, να μπορει να το ερμηνεύσει, η Κυριακή, είχε παντα, χαρακτηριστική επίδραση, στο συνειδητό και στο υποσυνείδητό του, για τις όποιες θρησκευτικές του εκφάνσεις.
Καθε εβδομάδα ζητούσε την επιβεβαίωση, και καθε βδομάδα ήξερε πως την ελάμβανε, αφιερώνοντας, μόνο μερικα λεπτά υποκριτικής, και φαρισαϊκής προσευχής, μπροστά στις εικόνες των Αγίων που πίστευε πως τον προστάτευσαν στο παρελθόν, αλλα και που συνεχίζουν να τον προστατεύουν σημερα... Καπου καπου, οταν προσευχόταν, κάποιο δάκρυ έτρεχε στις αυλακιές του ανάγλυφου του προσώπου του....
Προφανώς κοροϊδευε τον εαυτό του, όμως αυτήν την κοροϊδία, μόνο ο δικός του εαυτός, φαινόταν πως την είχε απόλυτα ανάγκη.
Ηταν η τυποποιημένη θρησκευτική του δραστηριότητα;
Ηταν, μηπως, η εθελοντική του υπέρβασή?Τι ηταν... τι? Δεν ήξερε ο έρημος...
Όμως γνωριζε, ότι, αισθανόταν μια απέραντη γαλήνη και μια ευδαιμονία μεσα και γυρω του. Η διαδρομή του μπάρμπα Μάρκου προς την Εκκλησία της Κοιμησης της Θεοτοκου... η ολιγόλεπτη προσευχή του στα εικονίσματα, αυτές οι τυπικές διαδικασίες, κάπου εκεί τον έπαιρναν και τον πήγαιναν αλλού, ενδεχομένως στο όνειρο, στην φαντασίωση, στην υπέρβαση...
Ψυχολογικά ωφελείτο απίστευτα. Αγαλλίαση, ψυχική ηρεμία, αισιοδοξία, και ισορροπία... Ποτε δεν έκρυψε σπο τον εαυτό του, πως, ηταν ένας πολύ κακός Χριστιανός, γεμάτος αμαρτίες...
Αν σου μίλαγε για τη ζωή που ηταν σαν να διάβαζες το βιβλίο που περιέγραφε... αναλυτικά, τις αμαρτίες... με παραδείγματα...
�Εκεινη, ομως, την Κυριακή το πρωί, ενα Σεπτέμβρη... η τυπική του επίσκεψη στην εκκλησία , θα τον στιγματίζε για την υπόλοιπη ζωή του...
Ξαφνικά, όλα τα προβλήματα της καθημερινότητας και της ηλικίας, που είναι αρκετα και συνήθως οδυνηρά, χάνονται μονομιάς, με τη μικρη του, αυτη, Κυριακάτικη υπέρβαση... φεύγουν!
Μεσα σε αυτο το ολιγόλεπτο παζάρι με το Θεό, ανάμεσα σε εικόνες Αγίων, ο μπάρμπα Μαρκος, διαπραγματεύεται μια άφεση μέρους των αμαρτιών του, που ξερει πως ειναι τοσο πολλες που θα χρειαστούν άπειρες Κυριακάτικες επισκέψεις στην εκκλησία και άλλες τόσες προσευχές, για να τις λιγοστέψει... και αν προλαβει!
Όμως το όνειρο του, έιχε ήδη ξεκινήσει... Απλα, δεν το γνώριζε...
�Πέρασε στην αρχή από το χώρο στάθμευσης της εκκλησίας, που, είχε σταθμεύσει το αυτοκίνητό του, για δύο λόγους: να δει, πρώτα, εάν ηταν ακομα εκεί, στη θεση που το αφησε, διοτι με την κοινωνική ανωμαλία που δημιούργησε η "πρώτη φορα αριστερά" και την φτωχοποίηση ντόπιων και ξένων, δεν ειναι και τοσο σίγουρο πως θα το βρεις εκει που το άφησες, άθικτο... και δεύτερον, από το σταχτοδοχείο του αυτοκινήτου που παντα είχε κέρματα, να πάρει μερικα, που παντα άφηνε για τα διόδια της Αττικης Οδου...
Ξεχώρισε. στις τσέπες του, τα χάλκινα κσι τα μπρούτζινα απο τα ασημένια....
Τα μπρούτζινα και χάλκινα, ποτέ, δεν τους εδινε ιδιαίτερη σημασία, μιας και δεν έβλεπε τι έγραφαν και απο την άλλη, θεωρούσε, πως, του έκλεβαν χώρο... Τα έβαλε, λοιπόν, σε ξεχωριστες τσέπες και προχώρησε! Τα κέρματα κουδουνιζαν δυνατά, καθώς περπατούσε....
�Οδευοντας προς το Ναό, σα ν’ αντιλήφθηκε μια αθορυβη και διακριτική σιλουέτα που περπατούσε δίπλα του...
Σα να άκουσε μια αναιπαισθητη φωνή... κατι σαν ψίθυρο. Δεν έδωσε, ομως, σημασία και συνέχισε το δρομο του, χαμένος σε σκέψεις... Όμως, μετά λίγα βήματα..., η σιλουέτα που ενοιωσε, λίγο πριν, τον πλησίασε με τη μορφή ενος νεαρού, με όμορφο πρόσωπο, σεμνά ντυμένου, με μακριά μαλλιά... μια αρχοντική, σεμνή, αλλα σοβαρή εικόνα ενος μελαγχολικού νεαρού άντρα.
Ηταν ενα Αρχοντόπαιδο 25-26 ετών. Κανένα περιττο πράγμα, πάνω του... μονο ενα τατουάζ στο εσωτερικό του αριστερού του βραχίονα, που κατι έγραφε, το οποιο, ομως, ο μπάρμπα Μαρκος, δεν μπορουσε να διαβασει... Τα ματια του δεν τον βοηθούσαν πια!
Μια εικόνα αληθινή, σοβαρή, αξιοπρεπής και σεμνή που σε προδιεθετε με την πρώτη ματιά.
"Κύριε μου" είπε και ανοίγοντας την παλάμη του, έδειξε μια χούφτα διαφορα κέρματα.
Με ήρεμη και σιγανή φωνή, του ειπε: "Μου λείπουν, σκομα, καποια κέρματα για να πάρω το φάρμακο που θα με κρατήσει στη ζωή"...
�Τον μπάρμπα Μαρκο τον διαπέρασαν εκατομμύρια βολτ. Του ήταν αδύνατο να συνδέσει την εικόνα, τη φωνή, τη συγκρότηση του λόγου αυτου του νεαρού, με αυτο που ονομαζεται "επαιτεία".
Κυριολεκτικά τα είχε χάσει.
Μηχανικά έβαλε το χέρι του στην τσέπη με τα χάλκινα κέρματα και χωρίς καθόλου να τα κοιτάξει -δεν άντεχε, τα έβαλε στην παλάμη του νεαρού, ψελλίζοντας: "Είναι πολύ λίγα αγόρι μου, δεν βοηθούν... λυπάμαι, αλλα δεν εχω αλλα... Να παω γρήγορα μεχρι το σπίτι μου και να σου φέρω οσα χρειαζεσαι?
"Δεν χρειάζεται να κουραστείτε, κυριε μου... Δεν είναι λίγα αυτα που μου βάλατε στο χέρι. Ειναι πολλά, γιατι, μαζι με καποια άλλα, και λύνουν προβλήματα και, ίσως, σώζουν καποια ζωή... Να είστε ευλογημένος και να με θυμάστε... Να θυμάστε πως σημερα σώσατε μια ζωή"...
�Ο μπάρμπα Μαρκος δεν άντεχε, αυτα που ενοιωθε. Τον είχε κεραυνοβολήσει αυτο που εζησε και χωρίς τίποτα να πει... ούτε, καν, να κοιτάξει, άκομα μια φορα, το νεαρό άνδρα, γύρισε και έφυγε κατευθυνόμενος βιαστικά προς την εκκλησία...
Όμως όλα αυτα που είχαν προηγηθεί, τον είχαν βγάλει σπο τις εύθραυστες ισορροπίες του!
Ξαφνικα, σταμάτησε και γύρισε πισω... Εξ' άλλου, μονο μερικά βηματα, είχε προλάβει να κανει.
Ήθελε τοσο πολυ να επιβεβαιώσει αυτο, που, μόλις, πριν σπο μερικά δευτερολεπτα, βίωσε και να μιλήσει με το νεαρό άνδρα για μια ακόμη φορα...!!!.
Πίσω του, ομως, δεν ήταν κανένας... Ο μικρός δενδροφυτευμενος δρόμος ήταν άδειος και σε μεγάλη απόσταση δε φαινόταν ψυχη...
Ο δρόμος... ηταν, απλα άδειος, και κανένας, που υπήρχε λιγο πριν, δεν θα μπορουσε να βρει κάποιο μέρος για να κρυφτεί!
Κοίτα, τι φαντασιώσεις δημιουργεί η προχωρημένη ηλικία μου,. Ονειρεύομαι ξύπνιος, σκέφτηκε φωναχτά ο μπάρμπα Μαρκος και συνέχισε να ψάχνει με το βλέμμα τον άδειο δρομο. Τα μάτια του είχαν θολώσει, είχε φύγει από την πραγματικότητα... Δεν ηταν πια εκει, το όραμά του, η ψευδαίσθησή του, τον είχαν ταξιδέψει για καπου αλλού...
Επρεπε να συνέλθει, έπρεπε να επιβεβαιώσει την ψευδαίσθησή του, οτι, όλα αυτα που, μόλις, λιγο πριν, έζησε τοσο ζωντανά, ηταν αληθινά!
Μηχανικά, έβαλε το χέρι στην τσέπη του, εκεί που είχα βάλει τα ασημένια κέρματα... που, ομως έλειπαν! Η τσέπη του ηταν άδεια! Έβαλε με δύναμη το αλλο χέρι του χέρι, στην άλλη τσέπη... τη δεξιά, τοσο δυνατά που παραλίγο να τη σκίσει! Τα μπρούτζινα και τα χάλκινα κέρματα κουδουνισαν, δηλώνοντας την παρουσία τους!
�Ούτε μπόρεσε, ούτε που ήθελε, να δωσει καποια εξήγηση στο βίωμα του αυτο...
Έκανε μεταβολή και περπάτησε προς τ' αυτοκίνητο του.
Είχε ζήσει τόσα πολλά, σε λιγο χρόνο, που, είχε κουραστεί...
Ενοιωθε πολυ όμορφα με αυτα που του συνέβησαν...
Τόση δυστυχία ήρθε στην Ελλαδα, που, πλεον, ο ενας έχει ανάγκη την αγκαλιά και το νοιαξιμο του αλλου...
Αυτο ηταν το μηνυμα του μελαγχολικού νεαρού άνδρα, που κράτησε μεσα του...
Που να βοηθήσει η προσευχή, οταν περνας χωρίς να βλέπεις η να ενδιαφέρεσαι για το πρόβλημα του διπλανού σου...
Κατάλαβε, ο μπάρμπα Μαρκος, πως, και η προσευχή χωρίς εφαρμογή της ανθρωπιάς χάνει την αξια της...
Σε αυτη την ψεύτικη και βρώμικη κοινωνια μονο, μαζι μπορούμε να τα καταφέρουμε...!!!

Η ανάμνηση που έγινε κόλαφος!

Του Θοδωρή Γιάνναρου

Ελλάδα... Πριν από μερικά χρόνια, στο μυαλό των ξένων φίλων μας έρχονταν ακαριαία στον νου τα πανέμορφα νησιά, οι γαλαζοπράσινες θάλασσες, τα ελαιόδενδρα αναμειγμένα με τα πεύκα, το ούζο, η ρετσίνα, η σπουδαία λογοτεχνία... και το ζεστό χαμόγελο των ανθρώπων!

Τα τελευταία χρόνια, από αυτά που διαβάζουν στις πατρίδες τους, αυτά που μαθαίνουν από τους φίλους τους στην Ελλάδα, έχουν αντιληφθεί πόσο υποφέρει αυτή η πανέμορφη χώρα, πόσο εκτεταμένη είναι η διάλυση του κοινωνικού ιστού, που συντελείται σε αυτόν τον τόπο, με τη συνέργεια πολιτικών με περιορισμένη νοημοσύνη και χωρίς επαφή με τον κόσμο.

Δυστυχώς, κάπως έτσι σκέφτονται την Ελλάδα: ως τη χώρα εκείνη της Ευρώπης που έχει υποστεί περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη τις συνέπειες των πειραματισμών για τη δημιουργία της "άλλης" οικονομίας, εκείνης που θα στοχεύει στη διατήρηση των κεκτημένων των ισχυρών χωρών, αδιαφορώντας για τις όποιες σοβαρές απώλειες των πιο αδύναμων χωρών... 

Και όλα αυτά συμβαίνουν με τη συνεργασία ιθαγενών, οι οποίοι ξεπουλούν τα πάντα στον βωμό της διατήρησής τους στην εξουσία και του πλουτισμού των ιδίων και των δικών τους ανθρώπων... 

Χωρίς τη συνεργασία και την τυφλή υπακοή εκείνων, τα "συμφέροντα" στην Ευρώπη και των υπεράκτιων χωρών δεν θα μπορούσαν ποτέ να επιβάλουν την αργή αυτοκτονία σε έναν λαό!

Εξετάζοντας την τρέχουσα κατάσταση από διάφορες πλευρές, βλέπουμε πως διάφοροι υπουργοί της κυβέρνησης, ή αξιωματούχοι της, εμφανίζουν μια μάλλον θλιβερή και αξιολύπητη φιγούρα. 

Παρόλο που έχουν όλες τις δυνατότητες και τη δύναμη να κάνουν κάτι για τους πολίτες και τον εαυτό τους, εμφανίζονται ως ταξικά ευάλωτα μέλη της κοινωνίας -υπό την έννοια πως είναι ηθικά παντελώς αδύναμοι και κακοί στο να κάνουν τις σωστές επιλογές, σε μια εποχή που τα λάθη και οι κακές επιλογές θεωρούνται θανατηφόρα... 

Στη σημερινή κοινωνία που έχει διαμορφωθεί, διά της βίας, από τους πολιτικούς εκείνους στους οποίους δύο χρόνια πριν οι πολίτες εναπόθεσαν τις ελπίδες τους, διώκονται ή τιμωρούνται εκείνοι που ακόμα έχουν οράματα και φλόγα μέσα τους.

Για το "κατεστημένο" και το "σύστημα" που έχει διαμορφωθεί, υποτίθεται πως όλοι οι πολίτες πρέπει να είναι καλοί στο να αποδέχονται την ατομική ευθύνη του εαυτού τους, και απο την άλλη, όσοι δεν το κάνουν καλά (κατά το σύστημα...), ή δεν τα καταφέρνουν, τους αξίζει να υποφέρουν! 

Κι όμως, έχουν πολλά να προσφέρουν στην κοινωνία, αν το "σύστημα" δεν προλάβει να τους ευνουχίσει, ή δεν παραλύσουν μπροστά στην αδυναμία που νιώθουν στο να προβούν σε ρίσκα και σε δύσκολες επιλογές, όπως εκείνη της δυναμικής και στοχευμένης αντίδρασης. 

Με αυτήν τη δυναμική που έχει επιβληθεί, άνθρωποι εύκολα πλέον γίνονται απόβλητοι του συστήματος...

Ας προχωρήσουμε, όμως, τις σκέψεις μας λίγο παραπέρα... στο "δια ταύτα":

Από την εποχή της τεχνητής και επίπλαστης ευμάρειας, τότε που κυριαρχούσαν τα πολυτελή Καγιέν με τις αγροτικές πινακίδες και τα σκυλάδικα με τις ατάλαντες, είχα συνειδητοποιήσει το αδιέξοδο του πράγματος, αφού ως χώρα δεν παράγουμε τίποτα παρά μόνο "μαγκιά" και "αέρα κοπανιστό", ζώντας εξαιρετικά...  με τα δάνεια των ξένων τοκογλύφων, και ο ελληνικός λαός από τη βύθιση που βρίσκεται, πλήρως αποχαυνωμένος, χρειάζεται ένα ισχυρό ράπισμα. Κάτι που θα τον αφυπνίσει, μπας και ανασκουμπωθεί και συνεχίσει να υπάρχει ιστορικά. 

Σε οποιαδήποτε άλλη εκδοχή, τα πράγματα είναι σκούρα!

Τότε, την εποχή των ριάλιτι και των πακέτων Ντελόρ, με αποκορύφωμα τις άκρατες σπατάλες της Ολυμπιάδας του 2004, πίστευα ότι ένα τέτοιο ιδανικό χαστούκι θα ήταν ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο, ένας πόλεμος δύο-τριών ημερών που θα στέκονταν ως αφορμή για να συνέλθουμε, έστω λίγο πιο απότομα από το συνηθισμένο. 

Ένα σοκ που θα συσπείρωνε τον κόσμο, και που εν πάση περιπτώσει θα έδειχνε στην αποχαυνωμένη νεολαία μας, αυτήν που πήγαινε με το ζόρι στρατό για μόλις λίγους μήνες και που γελοιοποιούσε σε κάθε της βήμα τον ελάχιστο μισθό των 700 ευρώ, αυτήν δηλαδή που κιότεψε χωρίς να φταίει η ίδια ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο, ούτε καν δικαίωμά της, αλλά όλα είναι ρευστά και τα πάντα έχουν ένα τίμημα, που οι παλαιότεροι πλήρωναν καθημερινά έτσι ώστε να φτάσουμε στον αιώνα που διανύουμε,  για να παίζουμε όλη μέρα με τα κινητά μας στα καφενεία, στα μπαρ και στις ξαπλώστρες, με μόνο ερωτηματικό το πού θα διασκεδάσουν το βράδυ: Στον Γονίδη ή στον Αντύπα;

Το μεγάλο ράπισμα τελικά ήρθε το 2009, όχι ως πόλεμος με τον Τούρκο, αλλά ως μια παγκόσμια οικονομική κρίση που σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά της και έστειλε τη χώρα μας αρκετές δεκαετίες πίσω, όσον αφορά τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις.

Και σαν να μην έφτανε η κρίση, η οποία, αν δεν ήμασταν μέλος της ΕΕ και της Ευρωζώνης, θα μας είχε ήδη μετατρέψει σε βαλκανική Συρία, έχουμε και την "πληγή" του ΣΥΡΙΖΑ που ήρθε για να μας αποτελειώσει μια και καλή...

Ένα συνονθύλευμα ακροαριστερών συνιστωσών, με Μαοϊκούς και αναρχοαυτόνομους και άλλους παρόμοιους ιδεοληπτικούς πράκτορες του χάους, που τη μια βολόδερναν στο σχεδόν 3% και την άλλη με την κρίση να αποτελεί βούτυρο στο ψωμί τους, γίνονταν κυβέρνηση, με τον μελανιασμένο από την ανέχεια και τις κακουχίες  λαό να δίνει ρέστα αδιαφορίας και ηλιθιότητας...

Το πώς ένας καλομαθημένος λαός αποφάσισε εν έτει 2016 να κυβερνάται από ψευτοκομμουνιστές, οπαδούς του Τσάβεζ και λάτρεις των δελτίων στα τρόφιμα, των συσσιτίων κ.λπ. είναι μεγάλο ζήτημα και καλά θα κάνουν οι πολιτικοί επιστήμονες του μέλλοντος μαζί με ψυχιάτρους να το μελετήσουν.

Από κει και πέρα, η ζημιά που έκανε αυτό το κόμμα στην Ελλάδα είναι ανείπωτη. Για παράδειγμα, χώρες εξίσου χτυπημένες από την κρίση (Πορτογαλία, Ιρλανδία, Κύπρος κ.ά.) κατάφεραν και βγήκαν από αυτήν για έναν και μόνο λόγο: Δεν είχαν Τσίπρες, Τασίες, Πολάκηδες και Φίληδες!

Και ενώ εμείς ακόμη παλεύουμε με τα μνημόνια του Αλέξη, μετρώντας τα 87 δισ. ζημίες, γλείφοντας τις πληγές μας, αυτές οι χώρες οχυρώνονται για την επόμενη παγκόσμια οικονομική  κρίση, που άρχισε δειλά δειλά να εκδηλώνεται με εμάς βουλιαγμένους ακόμη στα νερά της πρώτης.

Και άντε, ήταν τέτοιο το μέγεθος της κρίσης και τόσο αθωράκιστη η χώρα μας, που πάθαμε αυτά που πάθαμε, παρά τους "ηρωικούς" αγώνες της κυβέρνησης που πάλεψε στα όρθια, ενώ οι προηγούμενοι ήταν... στα τέσσερα!

Σήμερα, όμως, μετά  από δύο χρόνια συριζαιικής αντίστασης και δημοκρατικής κοινωνικής πολιτικής, τι συμβαίνει άραγε;

Το μόνο που βλέπω είναι αυξήσεις φόρων και μειώσεις μισθών και συντάξεων. Εκτός του οτι η ανεργία αυξάνεται, τα λουκέτα πληθαίνουν, το χρέος αυξάνεται αντί να μειώνεται, με τον περήφανο αυτόν λαό που υποφέρει να κυνηγάει Πόκεμον στους δρόμους… 

Και κάτι περίεργο σε όλον αυτόν τον τραγελαφο; Όσο, μάλλον, αναπλαισιώνονται οι συντάξεις των περήφανων γηρατειών, τόσο παχαίνει ο Αλέξης και ο περιστερώνας του...

Τι παίζει, άραγε, βρε σύντροφοι;

Σαν να μην έφτανε αυτό, σαν να μη μας φτάνει η οικονομική ασφυξία,  σαν να μην έφθασε που ο κολλητός του Τσοχατζόπουλου, του Σπίρτζη και κουμπάρος του Καμμένου, ο κ. Καλογρίτσας, ο ιδεολόγος κουμουνιστής, πρώην του ΚΚΕ, απέκτησε, με μαύρα ταμεία, και κανάλι πανελλαδικής εμβέλειας, έχουμε και τους χιλιάδες λαθρομετανάστες που πλέον αισθάνονται καλύτερα και απ' το σπίτι τους. Έχουμε τους μπαχαλάκηδες/αλληλέγγυους, ντόπιους και ξένους, που κάνουν εφόδους όπου τους καπνίσει, με τον αρμόδιο υπουργό να σφυρίζει αδιάφορα, πραγματικά και μεταφορικά, το απόκομμα του ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει τις δράσεις τους, με τους δικαστές να τους αθωώνουν ό,τι και αν κάνουν. 

Ακόμη και αν εισβάλουν σε εκκλησίες την ώρα της λειτουργίας και να ρίξουν φέιγ βολάν, βρίζοντας τα θεία, δέρνοντας τον παπά στο ιερό κσι βεβηλώνοντας την Αγία Τράπεζα και τα άγια σκεύη.

Κάτι που, αν μου το λέγανε πριν από μερικές δεκαετίες, θα απαντούσα πως, αφού τα βάλανε με την εκκλησία, θα σβηστούν από προσώπου γης. Και όμως,  ζουν, βασιλεύουν και συνεχίζουν το πατριωτικό έργο τους!

Κάτι μου λέει πως οι ξένοι φίλοι μας, εκτός από τα προαναφερόμενα, θα αρχίσουν στις αναμνήσεις τους να προσθέτουν πως κάποτε ο λαός που κατέκτησε τις πέντε ηπείρους και τις επτά θάλασσες, κατάντησε "puppet" στην υπηρεσία διασκέδασης, των αριστερών αυτοκρατόρων που τον μετέτρεψαν από άρχοντα σε θλιβερή και αξιολύπητη φιγούρα...

*Ο Θοδωρής Γιάνναρος είναι Μοριακός Βιολόγος, τ. Διοικητής του Νοσοκομείου "Ελπίς”, & Μέλος του "Τομέα Υγείας” της Νέας Δημοκρατίας.

Βιομηχανία εξόντωσης ελληνικών επιχειρήσεων & παραγωγής ανέργων!
 

Του Θοδωρή Γιάνναρου

Δυστυχώς, απ' ό,τι φαίνεται, η κυβέρνηση αυτή, αν και χρωστάει της Μιχαλούς, δεν έχει σκοπό, ούτε ενδιαφέρεται γι' αυτή την υποδόση των 2,8 δισ., εκ των οποίων τα 1,7 δισ. προορίζονται για πληρωμή μέρους των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τους "μισητούς", για την κυβέρνηση, ιδιώτες προμηθευτές, τους οποίους, αφού "κούρεψε"... με την ψιλή κάμποσες φορές με διάφορους τρόπους και μεθοδεύσεις, τους έχει εξωθήσει στην απόλυτη μιζέρια κατευθύνοντάς τους, με αριστερή ώθηση, προς εκείνες τις ατραπούς που οδηγούν, με σιγουριά, στον γκρεμό, στην οικονομική και κοινωνική καταστροφή και στον μαρασμό.

Χθες υπέπεσε στην αντίληψή μου ιδιωτική "εταιρεία καθαρισμού, φύλαξης και εστίασης" με πάνω απο 1.500 εργαζόμενους, στην οποία το Δημόσιο χρωστά πάνω απο 7 εκατ. ευρώ, και με διάφορα τερτίπια και δικαιολογίες αρνείται να καταβάλει αυτά που οφείλει και τα οποία έχουν υπογραφεί, με επίσημες συμβάσεις, επί ΣΥΡΙΖΑ", μετά την αλλαγή των... "δεξιών" διοικητών. 

Η τεκμηρίωση της άρνησης καταβολής των συμφωνηθέντων, στο απαντητικό έγγραφο του "παρέδρου" προς το νοσοκομείο που έθεσε το ερώτημα, ήταν λακωνική και άκρως... επεξηγηματική. 

"Δεν βλέπουν τον λόγο πώς η καθαριότητα ενός νοσοκομείου θεωρείται πρώτης προτεραιότητας και επείγουσα".

Δεν γνωρίζουν οι ατυχέστατοι αυτοί χαρτογιακάδες του υπουργείου, που δίνουν τις κατευθυντήριες εντολές στους παρέδρους, πως με "έλλειμμα" στην καθαριότητα ενός νοσοκομείου παύει αυτόματα η λειτουργία των χειρουργείων, των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, και γενικά του ίδιου του νοσοκομείου! Δεν αντιλαμβάνονται ούτε πως χωρίς καθαριότητα, έστω και για λίγες ημέρες, τίθενται σε άμεσο κίνδυνο οι ίδιες οι ζωές των ασθενών! 

Δηλαδή οι συμβάσεις που υπέγραψαν... οι ίδιοι οι διοικητές του ΣΥΡΙΖΑ, εφαρμόζοντας τον νόμο και τα αυτονόητα, είναι...  κατά τον ΣΥΡΙΖΑ και τους "ειδικούς" του παράνομες και κακόβουλες, και οι "πάρεδροι" που έλαβαν συγκεκριμένες εντολές απο το ΥΥΚΑ οργιάζουν ερμηνεύοντας τις εγκυκλίους, κατά το δοκούν! 

Δέκα διαφορετικοί "πάρεδροι", δέκα ίδιες υποθέσεις... τριάντα δύο σκανδαλωδώς διαφορετικές αποφάσεις. 

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με εταιρείες πληροφορικής που, ενώ εγκατέστησαν τα λογισμικά και τις πλατφόρμες τους και τα λειτουργούν στα νοσοκομεία, αφού υπέγραψαν επίσημες συμβάσεις έργου, δεν πληρώνονται διότι απλά οι επιστήμονες του ΣΥΡΙΖΑ δεν γνωρίζουν τις ανάγκες των νοσοκομείων και τη σπουδαιότητα της πληροφορικής στη λειτουργία τους. 

Πώς να το κάνουμε, κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, οι εποχές έχουν αλλάξει! Τα τεφτέρια και τα μολύβια έχουν αντικατασταθεί απο τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και όλα γίνονται ηλεκτρονικά! Πώς θα εφαρμοστούν τα ΚΕΝ, τα παρατηρητήρια, η σύνδεση των τμημάτων μεταξύ τους, η σύνδεση των νοσοκομείων με τις ΥΠΕ και τις υπηρεσίες των υπουργείων, χωρίς τις εταιρείες της πληροφορικής που προσφέρουν την τεχνογνωσία τους και την εμπειρία τους; 

Θυμάμαι ένα ανάλογο περιστατικό που συνέβη πριν από κάποια χρόνια στο Πεντάγωνο, όταν υπηρετούσα τη θητεία μου, όταν εισέβαλε για έλεγχο ένας "καραβανάς"... 

Ρώτησε, σε αυστηρό ύφος, τους στρατιώτες -όλοι τους επιστήμονες- τι κάνουν εκεί και... κάθονται στους υπολογιστές! Όταν του απάντησαν πως κάνουν συντήρηση του συστήματος των σέρβερ του υπουργείου Άμυνας, απάντησε περιφρονητικά: "Αν δεν βλέπω γράσο και πινέλο... δεν υπάρχει συντήρηση! Ποιον κοροϊδεύετε;" και μοίρασε τις "καμπάνες"...

Ξεκολλήστε, κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, από την εποχή του 1945-1950... Ο εμφύλιος έχει τελειώσει και οι εποχές άλλαξαν! Κατεβείτε από τα βουνά, τις ράχες και τις σπηλιές και εκπολιτιστείτε επιτέλους.

 

Ας επιστρέψουμε, όμως, στο θέμα μας...

 

Αποτέλεσμα αυτής της επίθεσης στην ιδιωτική πρωτοβουλία είναι ότι εκατοντάδες ελληνικές εταιρείες βρίσκονται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης και λουκέτου, με χιλιάδες εργαζομένους, πολλές φορές απλήρωτους επί μήνες, χωρίς υπαιτιότητα των εργοδοτών τους, να αναμένουν τη χαριστική βολή στα όνειρά τους για μια απλή επιβίωση, χωρίς ιδιαίτερα σχέδια για το μέλλον...

 

Δυστυχώς τα όνειρα που επιτρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ στους εργαζομένους περιορίζονται, δυστυχώς για όλους μας, μόνο στην "επιβίωση", η οποία όμως για πολλούς χάνεται μέσα στο γκριζοαριστερό πέπλο που επεκτείνεται ανεξέλεγκτα.

 

Για όλα, όμως, υπάρχει εξήγηση... Προθεσμία περίπου μερικών εβδομάδων πήρε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, για να κλείσει... με βαριά καρδιά, αν κλείσει, τα προαπαιτούμενα της πρώτης αξιολόγησης, τα 15 δηλαδή μέτρα για τη δόση των 2,8 δισ. ευρώ, εκ της οποίας, όπως προαναφέρθηκε, τα 1,7 δισ. προορίζονται για την πληρωμή μέρους των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τους Έλληνες προμηθευτές, μεγάλων, μεσαίων, μικρών, αλλά και πολύ μικρών επιχειρήσεων που φυτοζωούν. Διαφορετικά, η δόση θα έρθει κάποια στιγμή στο 2017, ή ίσως και αργότερα, θυμίζοντας, καρμπόν, το θρίλερ που ζήσαμε πριν κάποιους μήνες. 

 

Είναι, όμως, από την άλλη, και μαθηματικά σίγουρο πως το Eurogroup στις 9 Σεπτεμβρίου δεν θα εγκρίνει την εκταμίευση των 2,8 δισ., καθώς από τα 15 προαπαιτούμενα, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υλοποιήσει μόνο... τα δύο, ενώ τα υπόλοιπα δεν του ταιριάζουν στα σχέδιά του, όπως, π.χ., το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων που είναι, δήθεν, και το... μεγάλο "αγκάθι", που αν υλοποιηθεί θα εμποδίσει την επέλαση του Δημοσίου και την εξόντωση κάθε ιδιωτικής δραστηριότητας. 

 

Έτσι, λοιπόν, φθάνουμε αισίως στο σύνηθες τέλμα μιας πολυπόθητης υποδόσης και της εκ νέου διαπραγμάτευσής της με τους πιστωτές, ιδίως μετά τα άκρως αποθαρρυντικά μηνύματα του Βερολίνου και του Σόιμπλε, για εσκεμμένες καθυστερήσεις στα προαπαιτούμενα,  αλλά και την αδιαμαρτύρητη παραδοχή από την τραγική αυτή κυβέρνηση πως δεν επίκειται, άμεσα τουλάχιστον, η εκταμίευση των 2,8 δισεκατομμυρίων ευρώ... 

 

Σιγά μην τους ένοιαζε. Μερικές χιλιάδες φτωχοποιημένοι Έλληνες προμηθευτές είναι μόνο... Καλά να πάθουν...!

 

Τυπικά η υποδόση αυτή θα είναι διαθέσιμη από τον Μηχανισμό Σταθερότητας μέχρι περίπου τα μέσα με τέλη Οκτωβρίου. Όπως είναι ήδη γνωστό σε όλους μας, εάν, παρ' ελπίδα, η προθεσμία παρέλθει και τα προαπαιτούμενα δεν έχουν ολοκληρωθεί στο 100%, χθες... τότε η καταβολή της υποδόσης των 2,8 δισ. ευρώ θα συνδεθεί, αναγκαστικά, με ένα νέο πακέτο,  ακόμα πιο σκληρών προαπαιτούμενων μέτρων, και η δεύτερη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος θα είναι άγνωστο πότε θα ολοκληρωθεί, αν τελικά, ολοκληρωθεί... 

 

Είναι προφανές, άλλωστε, πως τα μέτρα της επόμενης φάσης της αξιολόγησης δεν θα είναι αμιγώς δημοσιονομικά, αλλά δυναμικές και δομικές αλλαγές προσαρμογής, η ισχύς των οποίων θα υπερβαίνει όχι μόνο τη διάρκεια του προγράμματος αλλά και την  ίδια τη θητεία αυτής της κυβέρνησης!

 

Το πρόβλημα στην παρούσα φάση δεν θα είναι η έως σήμερα εσκεμμένη και ανεύθυνη  καθυστέρηση στη λήψη των συμφωνηθέντων μέτρων, όσο η επιμονή της κυβερνητικής πλευράς σε συγκεκριμένα μέτρα τα οποία οι δανειστές, όμως, δείχνουν να μη συμμερίζονται,  πόσο μάλλον να συμφωνούν και να τα αποδέχονται. Φαύλος κύκλος, αέναος δηλαδή.

 

Οι όροι του παιχνιδιού δυσκολεύουν όλο και περισσότερο και οι Βρυξέλλες έχουν ήδη συστήσει στην Αθήνα να αποφεύγει τις επιθετικές προσεγγίσεις του παρελθόντος, γιατί τα χρονικά περιθώρια έχουν στενέψει επικίνδυνα! 

 

Εξού και το πιθανότερο σενάριο είναι πως το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα για τα έτη 2017-2020 θα κατατεθεί τελικά με τους μνημονιακούς στόχους για πρωτογενές πλεόνασμα άνω του 3,5% και μετά το 2018, και με τη σιωπηλή προσδοκία επαναδιαπραγμάτευσης σε μεταγενέστερο και, ίσως, πιο πρόσφορο πολιτικά χρόνο.

 

Στο μεταξύ η αγορά συνεχίζει να "στενάζει" από τα "φέσια" του κράτους/ΣΥΡΙΖΑ στους ιδιώτες, ενώ στη συνέχεια, όπως είναι φυσικό, οι απλήρωτοι ιδιώτες φεσώνουν αναγκαστικά τους υπαλλήλους τους και άλλους ιδιώτες-προμηθευτές και ούτω καθεξής...

 

*Ο Θοδωρής Γιάνναρος είναι Μοριακός Βιολόγος, τ. Διοικητής του Νοσοκομείου "Ελπίς”, & Μέλος του "Τομέα Υγείας” της Νέας Δημοκρατίας.

Το αριστερίζον σφουγγαρόπανο...

Του Θοδωρή Γιάνναρου

Ο "καθαριστής", συνήθως δρα αμέσως μετά από το έγκλημα, όπου, συνήθως υπάρχουν ανθρώπινα θύματα και αίμα, παντού, προκειμένου να καθαρίσει τον τόπο του εγκλήματος, να εξαφανίσει αποδεικτικά στοιχεία, να απομακρύνει υλικά ή αντικείμενα που χρησιμοποιήθηκαν, να καθαρίσει το χώρο και τους γύρω χώρους από αίμα, σωματικά υγρά, δακτυλικά αποτυπώματα και τη σωρό ή τις σωρούς... θυμάτων, ή και εκτελεστών! Ο "καθαριστής", όμως, μπορεί να παίξει και άλλους ρόλους... μπορεί να είναι και ο ίδιος "εκτελεστής" και να αναλαμβάνει ένα φόνο, προκειμένου να σκεπάσει έναν άλλον, η να αποπροσανατολίσει τις διωκτικές αρχές και να τις οδηγήσει σε λανθασμένες υποθέσεις και πορίσματα...                 

Δεν ήξερα τη χώρα μας, την Ελλάδα, ως ιστορικό τόπο κατοίκησης φανατικών μουσουλμάνων από τα πέρατα της γης, που θα γινόταν, προδομένη από μέσα... πολυπολιτισμική αποικία, καταδικασμένη να ξεχάσει την έως σήμερα ιστορία της... τα ήθη και τα έθιμά της. Δυστυχώς, αυτή τη νέα χώρα, τη μάθαμε ως θέαμα στα τηλεπαράθυρα πριν από μερικά χρόνια, όπου ένας θίασος περιφερόμενων αλληλέγγυων διαμαρτύρονταν για την δήθεν, ρατσιστική και ανελεύθερη πρακτική των κυβερνήσεων, απέναντι στα στίφη των λαθρομεταναστών που εισέβαλαν, ακόμα και καβάλα πάνω σε κούτσουρο, στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου... Οι ίδιοι άνθρωποι αργότερα φιγουράρανε στα ψηφοδέλτια του ΣυΡιΖα. Σήμερα αρκετοί απ’ αυτούς βρίσκονται στη Βουλή, την Ευρωβουλή, ή σε θέσεις ευθύνης... όλοι, όμως, με ένα σκοπό! Να αλώσουν, να μεταλλάξουν, να καταστρέψουν και να δολοφονήσουν, κάθε γνώριμο χαρακτηριστικό αυτού του έθνους και του λαού του. Στο μεσοδιάστημα επιχείρησαν μια στρατηγική κατάληψη δημόσιων χώρων, όπως, τότε,  η Υπατεία αναπτύσσοντας τη δράση των… "ταγμάτων αλληλεγγύης" στα πρότυπα των "ταγμάτων εφόδου" της Χρυσής Αυγής, ποντάροντας στις έμφυτες ευαισθησίες των Ελλήνων πολιτών και στο φόβο των κουκουλοφόρων…  Περιοχές, όπως τα νησιά, η Ειδομένη, ο  Άγιος Παντελεήμονας, το κέντρο, γενικά, της Αθήνας, λειτούργησαν, στη συνέχεια, η μία μετά την άλλη, και κάποια στιγμή, όλες μαζί, ως ο πειραματικός σωλήνας του ΣυΡιΖα, για την "επέλαση" στη χώρα και τη δημοκρατία... Ο Θεός να βάλει το χέρι του αλλά πάμε σε εθνική καταστροφή. Η κυβέρνηση, ή τελικά, το πράγμα αυτό που την παριστάνει, φαίνεται, πως, αιφνιδιάστηκε. Τώρα, οι ροές είναι μεταναστευτικές όχι προσφυγικές. Υπήρχε το ιδεολόγημα ότι τα σύνορα είναι ανοιχτά, μπορεί να έρθει και να μπει όποιος γουστάρει, για να λιαστεί στο Σύνταγμα. Όταν στα παράλια της Τουρκίας υπάρχουν 3 εκατομμύρια υποψήφιοι λαθρομετανάστες, είναι αστείο να πιστεύεις ότι δεν θα σου σταλούν τουλάχιστον 500 με 800.000. Το δεύτερο ιδεολόγημα ήταν "δεν σταματάμε κανέναν". Τώρα έχουμε hotspots που δεν ξέρουμε πόσο καιρό θα μένουν εκεί και πώς θα φεύγει ο κάθε λαθρομετανάστης. Θα παίρνει, όποτε θελήσει, το αεροπλάνο από την Μυτιλήνη ή τη Λέρο, για την Γερμανία, ή την Αυστρία;  Κατάφεραν να δημιουργήσουν την υποδομή σε κάτι, που, τα τελευταία χρόνια πολλοί δοκίμασαν, αλλά, απέτυχαν -την Ισλαμοποίηση... Τελικά, τι είναι όλοι αυτοί οι μεταλλαγμένοι; Εκτελεστές… ή καθαριστές;

O ΣυΡιΖα και οι στρατηγικοί επιτελείς του δίνουν μάχη με το χρόνο για να αναθεωρήσουν ορισμένα στοιχεία των ιδιωτικοποιήσεων της κρατικής περιουσίας... προκειμένου, όπως λένε, να καταλήξουν σε μια λογική συμφωνία και για τα δύο μέρη. Η πώληση του ΟΛΠ σήμανε μια αλλαγή πολιτικής τακτικής για τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς μέχρι πρότινος είχε δεσμευτεί πως θα εμποδίσει κάθε τέτοια κίνηση. Πάντως, επισήμαιναν με έμφαση, πως η κυβέρνηση αυτή που αυτοαποκαλείται... αριστερή, δεν προτίθεται να προχωρήσει σε άλλες πωλήσεις άλλων περιουσιακών στοιχείων.                    

Η πώληση του λιμανιού του Πειραιά αποτέλεσε μέρος των διαπραγματεύσεων, με την κυβέρνηση, τάχιστα, να συμφωνεί για την ιδιωτικοποίηση του, προκειμένου, να έρθει σε συμβιβασμό με τους πιστωτές. Τα περιφερειακά αεροδρόμια πουλήθηκαν στη γερμανική  Fraport AG, αντί 1,23 δισ. ευρώ! Τα 14 αυτά αεροδρόμια είναι της Θεσσαλονίκης, της Κέρκυρας, των Χανίων, της Κεφαλονιάς, της Ζακύνθου, του Ακτίου, της Καβάλας, της Ρόδου, της Κω, της Σάμου, της Μυτιλήνης, της Μυκόνου, της Σαντορίνης και της Σκιάθου… Έτσι, λοιπόν, πουλήθηκαν αντί πινακίου φακής, στη Fraport τα 14 αεροδρόμια, χωρίς να ανοίξει μύτη, εκτός ίσως από αυτή, τότε, του Κουμουτσάκου…. Πουλήθηκαν για 1.23 δισ., ποσό που αντιστοιχεί στα καθαρά κέρδη… ενός έτους για τα αεροδρόμια αυτά! Πολλοί τα ήθελαν, για ευνόητους λόγους, πληρώνοντας, όσο όσο... Η κακιά δεξιά, δεν τα πούλησε… Τελικά, η πρώτη φορά αριστερά, τα χάρισε... Εκτελεστές... ή καθαριστές;

Υπάρχουν παιδιά, τα οποία πηγαίνουν με το ζόρι το πρωί στην προσευχή ή χωρίς να έχουν συνείδηση ιερότητας για τη στιγμή της προσευχής. Είναι λιγότερο Έλληνες και χριστιανοί από τους άλλους; Οι παρελάσεις εφαρμόστηκαν για τον εθνικό φρονηματισμό των ελληνοπαίδων. Μα, θα μου πείτε ότι μετά πέρασαν πολλά χρόνια. Το δέχομαι. Να ξέρουμε, όμως, ότι αυτές οι παρελάσεις δεν αποτελούσαν ποτέ εξ αρχής ούτε μετά στοιχείο της εθνικής ταυτότητας του παιδιού και του Νεοέλληνα. Ήταν ένα στοιχείο φρονηματισμού, όπως λεγόταν. Μετά, ξέρετε, τι σημαίνει παρέλαση: Να πάνε τα παιδιά να τα δουν οι γονείς τους. Εντάξει, να παρελάσουν κι αυτά… Τάδε έφη Φίλης και συνέχισε... Δεν θέλουμε, το σχολείο, να είναι κατηχητικό. Γιατί; Το κατηχητικό σημαίνει ότι πηγαίνει μέσα ο δάσκαλος, ο θεολόγος, για να κάνει κάποιον χριστιανό. Θα βαθμολογείται αυτό; Δηλαδή, θα βαθμολογούμε αν κάποιος είναι καλός ή κακός χριστιανός; Αυτό είναι παράλογο..!!!.                                                

Στη μανία του δε, να τα αλλάξει όλα, δεν θα μπορούσε να μείνει στο απυρόβλητο η ιστορία… Ο ανεκδιήγητος αυτός Συριζαίος, θεωρεί πως τα βιβλία της σχολικής ιστορίας αντιμετωπίζουν με... αμηχανία τα ζητήματα της σύγχρονης ιστορίας. Στα πλαίσιο της γενικότερης αναδιαμόρφωσης των προγραμμάτων ιστορίας στα σχολεία, είναι προφανές, ότι, είμαστε υποχρεωμένοι, να μιλήσουμε για όλους και όλα. Δεν πρέπει να υπάρχουν λευκές σελίδες στα βιβλία σχολικής ιστορίας, υποστηρίζει με το φανατισμό που χαρακτηρίζει τους… ανιστόρητους. Αλλά πάντοτε να προσεγγίζουμε την ιστορία με σεβασμό στην μνήμη και τον πόνο όλων των Ελλήνων με σεβασμό, όμως,  στα αληθινά γεγονότα... και όχι σε εκείνα που, εθνικιστικά, προσηλυτίζουν τα παιδιά σε μία ιστορία, που, ποτέ, δεν ίσχυε... Κατάφερε το ακατόρθωτο, η κυβέρνηση των Φίληδων... Να εγκληματήσει κατά της Ελλάδας και να συνδράμει ξένα κέντρα, στη μάχη τους για τον δυναμικό εξοστρακισμό της Ελλάδας από τα κεκτημένα της... Εκτελεστές τελικά, ή καθαριστές;

Η ελληνική μεσαία τάξη κυριολεκτικά αποδεκατίστηκε στο διάστημα που κυβερνά το συνονθύλευμα συνιστωσών, αφού έχασε από τις τάξεις της πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους. Από τα 6 εκατομμύρια ενήλικες πολίτες που ήταν τα μέλη της το 2010, στα τέλη του καλοκαιριού, του 2016 είχαν απομείνει σε αυτήν μόνο 4,0, περίπου, εκατομμύρια. Η Ελλάδα είναι μαζί με την Αργεντινή, την Αίγυπτο, τη Ρωσία και την Τουρκία οι μοναδικές χώρες στον κόσμο που είδαν τη μεσαία τάξη τους να μειώνεται στο πρόσφατο παρελθόν... Η κυβέρνηση κατάφερε το ακατόρθωτο –να φτωχοποιήσει το λαό και να κολχοζοποιήσει μέρος αυτού... Εκτελεστές ή καθαριστές;

Πάμε, ολοταχώς, σε συνδιοίκηση στο Αιγαίο. Είμαστε αδύναμοι, εκλιπαρούμε για χρήματα. Τι θα κάνουν τα πλοία του ΝΑΤΟ; Το Αιγαίο ήταν το παράθυρό μας στον κόσμο. Σήμερα ψάχνεις να δεις τι είναι το Αιγαίο. Δεν είναι νίκη της εξωτερικής πολιτικής η υπόθεση με το ΝΑΤΟ...  Και να' ταν μόνο αυτό; Οι Αλβανοί ζητούν να συζητήσουμε για την Ήπειρο. Τα Σκόπια επεβλήθησαν γιατί δεν συνάντησαν αντιρρήσεις, και, πλέον, αποτελούν τα νότια σύνορα της Ευρώπης.Έδωσαν τα πάντα "πιάτο” στους εχθρούς της χώρας… Πως τους χαρακτηρίζει κανείς;  Εκτελεστές ή καθαριστές?

Είμαστε η μόνη χώρα που μετά την μεταπολίτευση αποκτήσαμε αυτό το μόρφωμα που πανηγυρικά εισέβαλε και κατέλαβε τα Εξάρχεια, χτυπά, λεηλατεί και καταστρέφει τα Πανεπιστήμια και κάθε τι που έχει σχέση με τη δημόσια περιουσία -την περιουσία του Έλληνα φορολογουμενου. Είναι δυνατόν να περιοριστεί αυτό το φαινόμενο;… και πως; Τι συμβαίνει; Οι υπουργοί της κυβέρνησης αποφεύγουν να χρησιμοποιήσουν τον όρο αντιεξουσιαστές, ή μπαχαλάκηδες. Όταν ήταν η κακιά Δεξιά στα πράγματα οι κουκουλοφόροι ήταν ντυμένοι αστυνομικοί –έτσι δεν έλεγαν; Τώρα πως ονομάζονται; H κυβέρνηση Τσίπρα επιχειρεί να αλώσει το αίσθημα ασφάλειας των Ελλήνων πολιτών και κάνει ότι μπορεί... για να τα καταφέρει; Είτε εκτελεστές χαρακτηρισθούν, είτε καθαριστές, ένα είναι το σίγουρο! Προτιμήθηκαν από τα ξένα κέντρα αποφάσεων για να σφουγγαρίσουν τα πάντα και να εξαφανίσουν τα ίχνη των εγκλημάτων κατά του κράτους, του έθνους και του λαού... Όμως, εκτός από τη βρομοδουλειά, που τους ανατέθηκε –του καθαριστή... δεν κρατιόντουσαν… Από μόνοι τους επέλεξαν να διεκδικήσουν και το ρόλο του εκτελεστή... βασανίζοντας, φρικτά, τον Έλληνα, πριν την εν ψυχρώ, εκτέλεσή του..