http://www.globalview.gr/2016/04/10/55550/

Μία συνέντευξη μου στο Globalview...

… τον Θεόδωρο Γιάνναρο, τον παυθέντα από τoν ΣΥΡΙΖΑ διευθυντή του νοσοκομείου ΕΛΠΙΣ

Ο μέσος πολίτης έμαθε για σας όταν υπήρξατε ένα από τα διευθυντικά στελέχη δημόσιου νοσοκομείου, του ΕΛΠΙΣ, που “αποκεφαλίστηκαν” από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – Ανελ.  Προσωπικά πιστεύω ότι πέσατε θύμα της γενικότερης πολικής στην Ελλάδα που θέλει τη δημόσια διοίκηση κομματικοποιημένη. Με το χέρι στην καρδιά, θα μπορούσατε να μου πείτε αν υπήρξε κάτι άλλο πέραν αυτού ;

Οι άνθρωποι που αποφάσισαν να με εμποδίσουν να συνεχίσω, αυτό που έκανα, πέραν των κομμάτων και των ψευτοιδεολογιών, είχαν ένα και μόνο στόχο! Να εμποδιστεί κάποιος, ο οποίος ήταν γνωστός μη οπαδός τους, ο οποίος, όμως, επί έξι συναπτά χρόνια εφήρμοζε μία πολιτική, την οποία οι κύριοι του Σύριζα, την υποστήριζαν στη θεωρία, αλλά στην πράξη απείχαν πολύ!  Όταν ο Σύριζα βάφτισε το κρέας, ψάρι και αποφάσισε να συνθηκολογήσει, ένας “δεξιός” όπως  με θεωρούσαν, αποτελούσε κίνδυνο για αυτούς, διότι, αφ’ ενός ήταν μη ελέγξιμος, αφ’ ετέρου ήταν αποδεκτός από τον κόσμο για αυτό που έκανε, και το οποίο οι του Σύριζα δεν είχαν σκοπό να πράξουν! Προκειμένου, λοιπόν να μην υφίστανται κριτική… να μην υπάρχει κάποιος που μέσα από δημόσιο νοσοκομείο τους αμφισβητεί και τους εκθέτει, αποφάσισαν όταν έλειπα στην Αμερική, για να μιλήσω στην Ομογένεια, να με παύσουν και μάλιστα να βγάλουν το ΦΕΚ μέσα σε 12 ώρες! Ήμουν ο πρώτος διοικητής  που επαύθη…!!!

Θυμίστε μου, εφόσον έχετε εικόνα, ήταν πάντα έτσι τα πράγματα ή μήπως παλιότερα γίνονταν ελαφρώς καμουφλαρισμένα και με περισσότερο τακτ, ενώ τώρα γίνονται αναιδώς ;

Καμία κυβέρνηση δεν ακολούθησε αυτήν την πρακτική. Βέβαια, άλλαζαν τα στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης, αλλά όταν έληγαν τα συμβόλαιά τους. Αν έφευγαν πριν, τους αποζημίωναν.  Οι δημοκράτες όμως του Σύριζα, απέλυσαν τεχνοκράτες που είχαν επιλεγεί με διαγωνιστικές διαδικασίες, μέσω ΑΣΕΠ, και μάλιστα χωρίς αποζημίωση!  Αυτό και αν λέγεται δημοκρατία…

Από την πείρα σας στο νοσοκομείο, θεωρείτε ότι αυτό που λέμε δημόσιο νοσοκομείο στην Ελλάδα θα μπορούσε να σωθεί μέσα από μια χρηστή διοίκηση ή αυτή τη στιγμή η λειτουργία του επαφίεται στον “πατριωτισμό” των γιατρών του ;

Μόνο εφ’ όσον, ο Διοικητής έχει τη δύναμη να επωμισθεί ευθύνες, να αποφασίσει και να εμπνεύσει τους συνεργάτες του  ”Οι υφιστάμενοι ποτέ δεν κάνουν αυτό που προσπαθεί να τους επιβάλει ο επικεφαλής. Πάντα κάνουν αυτό που κάνει εκείνος… Τον ακολουθούν…!!!”

Και οι συνδικαλιστές ;  Τους ζήσατε. Ποια είναι η αίσθησή σας ;

Οι συνδικαλιστές, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων είναι η “λέπρα” του συστήματος. Ειδικά οι του Σύριζα είναι ότι χειρότερο έχω συναντήσει. Απλά, εγώ, τους είχα στο ψυγείο, ανενεργούς…

 Διαβάζω ότι ξιφουλκούσατε εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, απογυμνώνοντας τον από οποιοδήποτε αριστερό περίβλημα. Αληθεύει αυτό και πώς ο Σύριζα από ένα αριστερό ιδεολογικό συνονθύλευμα εξελίσσεται σε κάτι ερμαφρόδιτο καπιταλιστικό σχήμα ;

Το αριστερό περίβλημα είναι απλά ρητορικό. Πρόκειται για ένα συνονθύλευμα παλαιοκομματικών Πασόκων, του χειρίστου είδους, παρέα με πεινασμένους αναρχοαυτόνομους αριστεριστές με δύο πρόσωπα. Το ένα αποτυπώνει την ψευτοαριστερή φλυαρία, ενώ το δεύτερο, τις απεγνωσμένες κραυγές του αλίγδωτου που διαμαρτύρεται, και που πάση θυσία θέλει ευρω-τροφή…

Προφανώς δεν φτάσαμε εδώ που είμαστε σήμερα εξαιτίας μόνο του Σύριζα. Βρίθει η χώρα λαμπρών παραδειγμάτων πολιτικής και κομματικής αταξίας. Μήπως όμως τα σημερινά λάθη είναι πολύ πιο σοβαρά από εκείνα των προηγούμενων κυβερνήσεων με μεγαλύτερες και τραγικότερες επιπτώσεις στη ζωή των πολιτών ;

Kαι βέβαια, οι προηγούμενες κυβερνήσεις, έκαναν πολλά λάθη που βοήθησαν να βρεθούμε εδώ που είμαστε. Όμως η κυβέρνηση αυτή, εκτός από παντελώς ανίκανη, είναι και επικίνδυνη, λόγω του ότι οι πράξεις της στρέφονται κατά των ηθών, των εθίμων, της γλώσσας, της θρησκείας, της ιστορίας. Εν κατακλείδι στρέφονται κατά της Ελλάδας και των Ελλήνων…

Για τη σημερινή Ευρώπη τί γνώμη έχετε; Έχετε σπουδάσει αν δεν κάνω λάθος στη Γερμανία, άρα έχετε εικόνα του χθες, αν μη τι άλλο. Πιστεύετε ότι θα ήμασταν καλύτερα αν είχαμε επιλέξει την εμβάθυνση κι όχι την επέκταση της Ε.Ε, την οποία τώρα πληρώνουμε ακριβά ;

Η Ευρώπη, στην οποία μεγάλωσα, γαλουχήθηκα και έζησα πολλά χρόνια, ήταν η Ευρώπη των οραμάτων, της αλληλεγγύης και του δικαίου!  Από τότε που αποφασίστηκε η διεύρυνση και η ενσωμάτωση κάθε πικραμένου κράτους, ειδικά αυτών του πρώην παραπετάσματος, η Ευρώπη έγινε σκουπιδοντενεκές φιλοδοξιών και ματαιοδοξίας…

Κλείνοντας να ρωτήσω αν ως πολίτης μιας χώρας που ζει υπό αυτές τις συνθήκες θα επιθυμούσατε επιστροφή στη δραχμή και ένα νέο ξεκίνημα από το μηδέν μέσα από αφόρητο πόνο ή εκτιμάτε ότι οφείλουμε να παλέψουμε στο σημερινό διεθνές πλαίσιο και εντός Ευρώπης, κρατώντας ότι η Ευρώπη μπορεί να είναι σκληρό μαξιλάρι, αλλά τα πουπουλένια μας τελείωσαν από καιρό. Μήπως χωρίς αυτό το μαξιλάρι εμπλακούμε σε εμφυλίους ή ζήσουμε σε απομονώσεις τύπου Βενεζουέλας και γράψουμε μια πικρή Ιστορία για τη χώρα;

Ίσως μπήκαμε στην ΟΝΕ χωρίς να τηρούμε τις προδιαγραφές ασφαλείας και παντελώς απροετοίμαστοι…  “Μπήκε ο χωριάτης στα σαλόνια, αφήνοντας το γάιδαρο στον παρκαδόρο”… Tώρα, όμως, είναι αργά! Μείναμε στα σαλόνια, χωρίς χρήματα για να αγοράσουμε ούτε πορτοκαλάδα… και χάσαμε και το γάιδαρο!  Τώρα είναι αργά για δάκρυα. Τόσα χρόνια περιδρομιάζαμε με δανεικά!  Τώρα πρέπει να τα δώσουμε πίσω σε ευρώ…  Ας κάνουμε ότι πρέπει, χωρίς, όμως, να θεωρούμε το ευρώ ως φόβητρο… Φόβητρα υπάρχουν πολλά! Θέληση χρειάζεται μόνο και σωστές αποφάσεις μέσω σωστών επιλογών…J

 Σας ευχαριστώ πολύ

Oι σταθμοί του
1956
Γεννήθηκε στην Αθήνα.
1976-1980
Πρώτο πτυχίο ήταν αυτό του χειριστή επιβατικών αεροσκαφών στις ΗΠΑ. Σπουδάζει Βιολογία στη Γερμανία και στην Αυστρία. Στη συνέχεια ειδικεύεται στο Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών στο Leopoldshafen στην Καρλσρούη στην πυρηνική και μοριακή βιολογία. Ειδικεύεται επίσης στη Βιολογία της Θαλάσσης στο Πανεπιστήμιο Goettingen της Γερμανίας.
1987
Ιδρυσε την εταιρεία για τη μελέτη και διάσωση της Μεσογειακής φώκιας MOm, της οποίας διατέλεσε αντιπρόεδρος τα δύο πρώτα χρόνια.
1987-1991
Εργάζεται σε υψηλόβαθμες θέσεις σε πολυεθνικές εταιρείες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Είναι πατέρας τριών αγοριών, του Αλέξανδρου, του Πάτρικ και του Ριχάρδου. Ο Πάτρικ «έφυγε» πρόωρα.

newsroom/globalview.gr